பெண்ணாய் பிறந்த பொற்குவியல்

என் பெரிய பொண்ணு தூயா பிறந்த போது மனசுக்குள் ஒரு சின்ன வருத்தம், ஆண் பிள்ளையை எதிர்பர்த்திருந்தபோது பெண்பிள்ளை பிறந்ததால் வந்த சின்ன ஏமாற்றம்தான் அது.

ஆனால், அவள் அழகும், துறுதுறுப்பும் என்னை தேற்ற ஆரம்பித்தது.,
மற்ற குழந்தைகளைப்போல் அங்கும் இங்கும் ஓடியாடி கிழே விழுந்து என்னை தவிக்க விட்டதில்லை.
சட்டென்று எதையும் கிரகித்த்துக் கொண்டு படிப்பிலும் படு சுட்டி.
எனக்கு உடல்நிலை சரியில்லாதபோது, என்னருகிலிருந்து தாதியாய் பணிவிடைசெய்து, தாயாய் உடன்பிறந்தோரை கவனித்து கொண்டவள்.
நான் மனம் சோர்ந்திருக்கும் வேளையில் தோழியாய் மாறி ஆறுதல்சொல்பவள்..,
நான் கண்ணால் உரைப்பதை புரிந்துக் கொண்டு சூழ் நிலைக்கேற்ப நடந்து கொள்பவள்.
இப்படி பல பல ரூபங்களில் தேவதையாய் காட்சி தருபவள், சட்டென குழந்தையாய் குறும்பு செய்து குட்டி சாத்தானாய் மாறி வெறுப்பேற்றுவாள்.





(அது வேற ஒன்னுமில்லீங்க. நான் இன்று எங்கள் school ல நடந்த sports day ல 3 பதக்கமும், Super Senior Champion பட்டமும் வாங்கி வந்துட்டேனாம். அதுக்குதான்இத்தனை feelings- தூயா )

அவளுக்காக ஒரு கவிதை:
அழகு பாதமோ மாவிலை கொழுந்து,
கண்களோ வர்ணிக்க முடியா நட்சத்திரங்களின் ஜொலிஜொலிப்பு,
உலகை மறந்தேன், என்னையும் மறந்தேன்,
முடிகள் அனைத்தும் பஞ்சு மிட்டாயின் மென்மை,
நேர்த்தியான நெற்றியோ இளம்பிறை,
அழகு உதடுகள் குவித்து வரும் ஓசை குழலுக்கு ஈடானது,
ரோஜா மலரும், தாமரை மலரும் தோற்றது
என் மகளின் நிறம் கண்டு,
கையும், காலும் அல்லிதண்டு,
அசைவில் ஒரு அற்புதமும் உண்டு,
மகளாக அவள் பிறக்கவில்லை,
உண்மையில் பெண்ணாக பிறந்த பொற்குவியல்,
மருத்துவராக வேண்டி தவமிருக்கும் தேவதை...!

டிஸ்கி: மகளிர் தினத்திற்காக வேறொரு கவிதையை எழுதி வைத்திருந்தேன். ஆனால், பரிசுகள் பல பெற்று, பெண்ணின் பெருமையை என் மகள் நிலைநாட்ட முனையும்போது, நான் மகளிர் தினம் கொண்டாட இதைவிட வேறொரு காரணம்தோன்றவில்லை.

மகளிர் அனைவருக்கும் "உலக மகளிர் தின வாழ்த்துக்கள்"