நீ எங்கே?!

புலர்ந்தும், புலராத காலை பொழுதில் 

உன்னை காண ஓடிவந்த காலங்கள் 

யாவும், மறக்க முடியாமல் கனவுகளில் ...,

விழிகள் மட்டும்  ஓர்மையில்....,

இருள் சூழ்ந்த இரயில் வண்டி கூட 

உன்பகை கொண்டதால், புகை சூழ்ந்து

சிவப்பு விளக்கை எனக்காய் இட்டு 

பச்சை விளக்கோடு பாசமில்லாது போனதே!!

இடைவெளி இல்லாது ஒலித்த 

அலைபேசி கூட, 

அன்பே உன்அழைப்பு இல்லாமல்    

அலங்கோலமாகி போனதே!!

உணர்வில்லா உறிஞ்சல்களுடன் 

சுவையான காபி கூட..., 

உன் அருகாமை இல்லாது 

சுவை இல்லாது போனதே !!

நிறைவான வாதங்களுடன் 

அறை முழுவதும் நின்ற விவாதங்கள், யாவும் 

சிறையாகி போனதே!! இனி அது 

பிறையாகி வளர்வது என்னாளோ!?

கடந்த கால நினைவுகள் எல்லாம் 

கல்லறையினுள் தூங்கினாலும் 

கலங்காது வந்து செல்வேன்!!

உன் காதல் என்னுள் இருக்கும் வரை...,