ராமனுக்கும் அணிலுக்கும் என்ன சம்பந்தமென தெரியுமா?! - தெரிந்த கதை, தெரியாத தகவல்...

பாலையா என்னும் பழம்பெரும் நடிகர் பாமா விஜயம் படத்துல ஒரு வசனம் சொல்வாரு. வாழ்க்கை என்பது விசித்திரமானது. பாடம் சொல்லிக்கொடுத்து பரிட்சை வைக்காது. பரிட்சை வச்சுட்டுதான் பாடமே சொல்லிக்கொடுக்கும்ன்னு சொல்வாரு.  அதேமாதிரிதான் காலமும்..... காலத்தால் நிகழ்த்தப்படும் ஒவ்வொரு செயலும் வீணாய் நிகழ்வதில்லை. அந்த நிகழ்வின் காரண காரியத்தின் பலன் பின்னாளில் தெரியவரும்.  நாம் வரமா நினைச்சது சாபமா மாறும். சாபம்ன்னு வெறுத்தது வரமாகும்... சாபம் வரமான கதை புராணங்களில் பார்த்திருக்கிறோம். ராமாயணத்தில் நிகழ்ந்த ஒரு துர்மரணம் இரு வரமானதை இன்றைய தெரிந்த புராணம் தெரியாத தகவலில் பார்க்கப்போகின்றோம்..

காடுகளின் தாய் எதுவென தெரியுமா?! -ஐஞ்சுவை அவியல்

என் ஃப்ரெண்ட் ராஜி பையனுக்கு காய்ச்சல், தொண்டை வலின்னு இருந்திருக்கு. இப்பதான் ஊரெல்லாம் கொரோனான்னு அலறிக்கிட்டு இருக்கே. அவ பையன் வேற கடந்த 15 நாளில் மூணு முறை ஏர்போர்ட்டுக்கு போய் வந்திருக்கான். பதட்டத்துக்கு சொல்லவா வேணும்?! அலறி அடிச்சுக்கிட்டு ஹாஸ்பிட்டல் கொண்டுபோனா சாருக்கு ஒரு ஊத்தப்பம்ன்னு வடிவேலு காமெடிப்போல டெம்ப்ரேச்சர்கூட பார்க்காம பாராசிட்டமால் மாத்திரை கொடுத்து விட்டிருக்காங்க.

அனுமனுக்கு வால்மீகி காட்டிய நன்றிக்கடனே சுந்தர காண்டம் - தெரிந்த கதை, தெரியாத உண்மை

ராமாயணத்தை ஏழு காண்டங்களாக பிரிச்சு வச்சிருக்காங்க. எல்லார் வீட்டிலும் இருக்க வேண்டியது சுந்தர காண்டம். எதாவது கஷ்டமான சூழலில் சிக்கி தவிக்கும்போது சுந்தர காண்டத்தினை பாராயணம் செய்தால் நம்ம கஷ்டம்லாம் விலகும் என்பது நம்பிக்கை. சுந்தர காண்டம் என்பது அனுமன் சீதையை தேடி இலங்கைக்கு போனது, அங்க சீதையை கண்டது, ராமர் வருவார் என தைரியமளித்தது, அவளிடம் கணையாழி பெற்று திரும்பியது, ராம தூதன் என ராவணன் அறிந்து, அனுமன் வாலில் தீ வைப்பது, இலங்கை தீக்கிரையாக்கியது, கண்டேன் சீதையை என ராமனிடம் உரைத்தது வரையிலான  செய்திகளை உள்ளடக்கியதாகும்.

ராமாயண கதையிலேயே சுந்தர காண்டத்துக்கென தனி இடம் உண்டு.  பாராயணம் என்றால் மனம் ஒன்றி படிப்பது என பொருள். சுந்தர காண்டத்தினை பாராயணம் செய்தால் நினைத்த காரியம் நிறைவேறும். தீமைகள் விலகி, நன்மைகள் பிறக்கும் என்பது நம்பிக்கை. சுந்தர காண்டத்தினை படிப்பது ராமாயணம் முழுவதையும் படிப்பதற்குச் சமம். பிரச்சனைகளில் சிக்கி, கலங்கி தவிக்கும்போது சுந்தர காண்டத்தைப் பாராயணம் செய்வதால் மனத் தெளிவும், அமைதியும் ஏற்படும். வால்மீகி சம்ஸ்கிருதத்தில் எழுதிய சுலோகங்களைப் படிப்பதுதான் பாராயண முறையாகும். சம்ஸ்கிருத எழுத்துக்களைப் படிக்க முடியாதவங்க சுலோகங்களின் தமிழ்(தாய்மொழி) எழுத்து வடிவங்களைப் படிக்கலாம்.

சுந்தர காண்டத்தின் குறிப்பிட்ட சில அத்தியாயங்களை குறிப்பிட்ட நோக்கங்களுக்காகப் படிக்கலாம் என நம் முன்னோர் வகுத்து வைத்திருக்கிறார்கள். சுந்தர காண்டம் முழுசையும் படிக்குறதுலாம் இந்த எல்லாராலும் ஆகாது, சில பகுதிகளையாவது படிக்கட்டுமேன்னுகூட இந்த  ஏற்பாடு நடைமுறைக்கு வந்திருக்கலாம்.    சீதையைக் கண்டுப்பிடிக்க முடியாமல் அனுமன் விரக்தி அடைந்து தற்கொலை செய்து கொள்ளலாமாவென சிந்திக்கிறார். பிறகு அதனால் ஏற்படும் விளைவுகளை எண்ணிப் பார்த்து, ராமரை தியானித்து உற்சாக மனநிலையைப் பெறுவதை 13வது பாடல் விளக்குகிறது. இதில் மொத்தம் 73 சுலோகங்கள் இருக்கு. தினம் பத்து சுலோகங்கள்வீதம் படித்தால் ஒரு வாரத்தில் இந்த பாடலை படித்து முடிக்கலாம். அடுத்து  மனச்சோர்வுடன் இருந்த சீதைக்கு சில நல்ல சகுனங்கள் தென்படுவதை 29வது பாடல் விவரிக்கிறது.  இதில் இருப்பது எட்டு சுலோகங்கள்தான். தினமும் இதைப் பாராயணம் செய்வது அனைவராலும் முடியும்.  மனச்சோர்வாய் இருக்கும்போது இந்த பாடலை படிக்கலாம்.  

ராமாயணம் பால காண்டம், அயோத்தியா காண்டம், ஆரண்ய காண்டம், கிஷ்கிந்தா காண்டம், சுந்தர காண்டம், யுத்த காண்டம், உத்தர காண்டம் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது.  ராமாயணத்தின் நாயகன் ராமன், நாயகி சீதை, தியாகத்தின் உருவங்களான லட்சுமணன், பரதன், ஊர்மிளா, மண்டோதரி, வில்லனான ராவணன் என எந்த காண்டத்துக்கான தலைப்பிலும் இவர்களது பெயர்கள் இருக்காது.  ஆனால், வால்மீகி அனுமனின் அரிய செயல்கள் அனைத்தையும் கொண்ட ஒரு பகுதிக்கு அனுமன் பெயரை தாங்கிய தலைப்பில் வைக்க விரும்பினார். இதற்கு அனுமன் மறுப்பு தெரிவித்தார். அப்படியே ஆகட்டுமென வால்மீகி இப்பகுதிக்கு சுந்தர காண்டம் எனப் பெயரிட்டார்.   பெயர்காரணத்தினை வால்மீகியிடம் அனுமன் கேட்க சுந்தரம் என்றால் அழகு. எனவே இது ஒரு அழகான (சிறப்பான) காண்டம் எனப் பொருள் கொள்ளலாம் என வால்மீகி சொல்ல, அனுமன் மனம் சமாதானமடைந்தது.

வனவாசம் முடித்து வந்த ராமனுக்கு பட்டாபிஷேகம் முடிந்தது. அனைவரும் மகிழ்ந்திருந்த ஒரு அதிகாலை வேலையில் ராமன் வேடிக்கை பார்க்க, சீதை வெள்ளி மணி ஒலிக்கு ஈடாக சிரிப்பினை சிந்த,  பரதன், லட்சுமணன், சத்ருக்ணன் துரத்த, அனுமன் அங்குமிங்குமாய் ஓடிக்கொண்டிருந்தான். சகோதரகள் மூவர் கையில் ஸ்நான எண்ணெயும், ஸ்நான பொடியும் இருந்ததைக்கண்ட அன்னையர் மூவரும் என்னவென்று விசாரிக்க, இன்று அனுமனது பிறந்த நாள் அதனால் ஸ்நானம் செய்யவேண்டி அழைத்தால் மறுக்கிறார் என அன்னையர்களிடம் மூவரும் புகார் பட்டியல் வாசித்தனர்.  அன்னையரும் ஸ்நானம் செய்ய மறுத்ததன் காரணத்தை அனுமனிடம் கேட்க, எண்ணெய் ஸ்நானம் செய்ய நேரம் பிடிக்கும், அத்தனை காலம் என்னால் ராமனை பிரிந்திருக்கா ஆகாதென அனுமன் சொல்ல, உன் அருகிலேயே நான் இருக்கிறேன் என ராமன் வாக்களிக்க அனுமன் ஸ்நானம் செய்து முடித்தார். 

பட்டாடை உடுத்தி, அணிகலன் அணிந்து ராமனை பணிந்து நின்றார் அனுமன். அரண்மனை விழாக் கோலம் பூண்டது. அண்மையில்தானே ராமர் பட்டாபிஷேகம் முடிந்தது. பின்னர் எதற்காக இவ்விழாக் கோலம் என்பதை அறிய அனைவரும் காத்திருந்தனர்.  இந்நிலையில் அரசவை கூடியது. அப்பொழுது, சுந்தரா! என்றழைத்தபடியே அஞ்சனை அரண்மனையுள் நுழைந்தாள். தன் மகன் அனுமனின் அழகிய திருக்கோலம் கண்டாள். அனுமனும் ஓடி வர, ஆரத்தழுவிக் கொண்டாள் அனுமனின் அன்னை. ராமரும் சீதையும் பரிசுகளை அனுமனுக்கு வழங்கி, அவருக்குப் பிறந்தநாள் வாழ்த்துக்களைத் தெரிவித்தனர். தனக்குப் பிறந்த நாளா என்று ஆச்சரியக்குறி தோன்ற கண்களை விரித்து பார்த்தார்  அதைவிட, ஆச்சர்யம் அஞ்சனை தன்னை சுந்தரா! என அழைத்தது. அன்னையிடம் காரணம் கேட்டார். 

நீ பிறந்தபோது அழகிய முகத்தோடுதான் இருந்தாய். அதனால் சுந்தரா எனப்பெயரிட்டு அழைத்து வந்தோம். ஒருநாள் கனியென நினைத்து சூரியனை பிடித்து விழுங்க, அப்போது ஏற்பட்ட போரில் இந்திரன் உன் தாடையை கதாயுதத்தால் தாக்க உனது தாடை பெரியதாகியது. பெரிய தாடையை உடையவன் என்ற பெயர்படும்படி உனது பெயர் அனுமன் என நிலைத்தது என அஞ்சனை சொல்லி முடித்தாள். இதைக்கேட்டதும், அனுமன் ஓட்டமெடுத்தார். அந்த ஓட்டம் வால்மீகியிடம் போய் முடிந்தது. சுந்தர காண்டத்திற்கு பெயர் மாற்றும்படி வால்மீகியிடம் கேட்டார். அது நடவாத காரியம். ராமாயணம் எழுதி முடித்தாகிவிட்டது என வால்மீகி சொல்லி, அனுமனை தேற்றினார். 

இந்த பஞ்சாயத்து ராமரிடம் சென்றது. ராமர் வால்மீகியிடம் அனுமனுக்காக பரிந்து பேசினார். அதற்கு வால்மீகி, சுந்தரன் என்ற சொல்லுக்கு அழகன் என்ற அர்த்தம் மட்டுமில்லாது காதலரிடையே தூது செல்பவன், அரச தூதன் என்ற  அர்த்தமுண்டு. நீ இரண்டு பொறுப்புக்களையுமே ஏற்றுச் செயல்பட்டிருப்பதால் இதற்கு  சுந்தர காண்டம் எனப்பெயரிடப்பட்டது  சுந்தரம் என்றால் குரங்கு என்று ஒரு பொருளும் உண்டு.  அதுமட்டுமில்லாமல், இந்த பகுதிக்கு சுந்தர காண்டம் என அனுமன் பெயரினை வைக்க எனது நன்றிக்கடனும் ஒரு காரணம் என வால்மீகி ராமரிடம் கூறினார். இதென்ன புதுக்கதை என வால்மீகியிடம் ராமன் விசாரிக்க.. வால்மீகி நடந்தவற்றை சொல்ல ஆரம்பித்தார்.

பலசாலி, சிரஞ்சீவி, ராம பக்தர், பிரம்மச்சாரி... என அனுமனை பற்றி பல தகவல்கள் நமக்கு தெரியும். ஆனா, அவர் ராமாயணத்தை எழுதி இருக்கார்ன்னு நம்மில் கித்னா பேருக்கு மாலும்?!  ராமா! அனுமன் சிறந்த எழுத்தாளரும்கூட...    வனவாசம் முடிந்து அயோத்தி திரும்பியபின்  ஒருநாள் இமயமலைச் சாரலில் ஒரு சிகரத்தின் மீது ஏறி நடந்துகொண்டிருந்தேன்,. அந்த சிகரத்திலிருந்த பாறைகளின்மீதும், கற்களின்மீதும் எழுதப்பட்டிருந்ததை படிக்க நேர்ந்தது.  அந்த வாசகங்கள்லாம் தங்களின் வாழ்க்கைச் சம்பவங்களைச் சித்திரித்திருந்தன. அவை, நான் எழுதிக்கொண்டிருக்கும் ராமாயண வரிகளைவிட, கவிதை நயமும் கருத்து நயமும் உள்ளவையாக இருந்தது.  பிரமித்து நின்ற நான். அதை எழுதியவர் யார் என அங்கு தேடினேன். அங்கு, அனுமன் யோகநிஷ்டையில் இருந்தபடி ஸ்ரீராம நாமத்தை ஜெபித்துக்கொண்டிருந்தார். அனுமன் நிஷ்டையிலிருந்து விழித்தெழுந்து, வால்மீகியை வணங்கி நின்றார். அவரிடம், இங்க பாறைகளில் எழுதியவர் யாரென கேட்க,  ராமனின் கதை யுகம்யுகமாய் பேசப்படவேண்டி நான்தான் நான் ராமனை சந்தித்தது முதல் பட்டாபிஷேகம் வரையிலான நிகழ்ச்சிகளை  நகத்தால் பாறைகளில் எழுதினேன். ஆனாலும் தாங்கள் எழுதிக்கொண்டிருக்கும் ராமாயணத்துக்கு இது ஈடாகாதெனவும், எதாவது தவறிருந்தால் எடுத்துச்சொல்லும்படி அனுமன் கேட்டார். சிறப்பானதொரு காவியத்தை படைத்துவிட்டு தவறிருந்தால் சொல்லுமாறு நின்ற அவரது பணிவினையும், தங்கள்மீதான பக்தியினையும்  எண்ணி என் கண்களில் கண்ணீர் பெருகியது.

எனது கண்ணீருக்கான காரணத்தை அனுமன்  கேட்க, இந்த கருத்தாழமிக்க உன்னுடைய ராமாயணத்தை உலகோர் படிக்கும்போது, என் ராமாயணம் காலப் போக்கில் மறைந்துவிடும்'' என நான் பதிலுரைத்தேன்.  என் பதிலைக்கேட்ட மாத்திரத்தில், அனுமனின் கண்களில் தாரை தாரையாக நீர் சுரந்தது. உணர்ச்சிவசப்பட்ட அனுமன், பாறைகளில் தான் செதுக்கியிருந்த ராமாயண காவிய வரிகளை தனது வாலால் துப்புரவாக அழித்துவிட்டார். பின்னர் என்னை வணங்கி, ''தாங்கள் எழுதிய ஸ்ரீராமக்காவியமே மிகச் சிறப்பானது! காலத்தால் அழியாதது! நான் செதுக்கியது வெறுமே என் உணர்ச்சிகளின் பிரதிபலிப்புதான். தாங்கள் உருவாக்க்கிக்கொண்டிருக்கும் காவியமே ராமனும் பாராட்டிய காவியம். அதற்கு ஈடு இணை எதுவும் இருக்காது'' இருக்கவும்கூடாதென அமைதியுடன் கூறினார். அனுமன் தான் எழுதியதை அழித்தாலும், அந்த பாடல்கள் என் மனதில் பதிந்துவிட்டது. அவரது அந்த தியாகத்தினை எண்ணி அவர் உங்களை சந்தித்தது முதல் சீதையினை கண்ட தகவலை தங்களிடம் சொல்லும்  வரையிலான பகுதிக்கு அவரது பெயரினை சூட்ட ஆசைப்பட்டேன். ஆனால் அனுமன் மறுக்கவே, சுந்தரன் என அஞ்சனை அன்னை அழைத்த பெயராலேயே   சுந்தர காண்டம் என பெயரிட்டு எனது நன்றிக்கடனை தீர்த்துக்கொண்டேன் என வால்மீகி ராமனிடம் சொன்னார். இதைக்கேட்ட ராமனும் சுந்தரகாண்டத்தினை படிப்பவர்களுக்கு தீவினை அண்டாது, தன்னம்பிக்கை பிறக்கும்.  திருமணம் கைகூடும். ஆரோக்கியம், வாக்கு சாதுர்யம், உடல் வலிமை, திறமை, துணிச்சல் பெறலாம் என அருளினார். 

"யத்ர யத்ர ரகுநாத கீர்த்தனம் தத்ர தத்ர க்ருத மஸ்தகாஞ்சலிம்

பாஷ்ப வாரி பரிபூர்ண லோசனம் மாருதிம் நமத ராக்ஷஸாந்தகம்."

எங்கெல்லாம் ராமனின் கதை பாட/சொல்ல/கேட்கப்படுகிறதோ அங்கெல்லாம் கைகளைத் தலைக்கு மேல் உயர்த்தி வணங்கிய நிலையில் கண்களில் நீர் வழிய ராமனின் கதையைக் கேட்டபடி அனுமன் நின்றிருப்பாராம் ஆஞ்சனேயர்!  பரந்து விரிந்திருக்கும் கோவில்களிலும், உயர்ந்து நிற்கும் சிலைகளிலும் கடவுள் இருப்பதில்லை. நம்பிக்கை கொண்டோரின் உள்ளத்திலேதான் கடவுள் இருக்கிறார். இதைதான் அனுமன் கதை நமக்கு சொல்லுது... நம்பிக்கைதானே எல்லாம்!?

நன்றியுடன்,

ராஜி.

தாணுமாலயன் சுவாமி கோயில்,சுசீந்திரம்- புண்ணியம் தேடி

போனவாரம் கரிக்ககம் சாமுண்டிதேவி கோவிலில் தரிசனம் செய்தோமில்லையா?! அப்படியே கோவிலிருந்து நேரா கன்னியாக்குமரி பகவதி அம்மனையும் தரிசனம் பண்ணிடலாம்ன்னு நினைச்சு நேரா  கன்னியாகுமரி நோக்கி பயணமானோம். வழியில் நிறைய இடங்கள் ஏற்கனவே நாம பார்த்த பத்மநாபபுரம் கொட்டாரம் புலியூர்குறிச்சி  வழியா நாகராஜா கோவிலைலாம் தாண்டி சென்று கொண்டிருக்கும்போது, வழியில ஸ்ரீமத் துவாரகை கிருஷ்ணன் கோயில்ன்னு ஒரு அறிவிப்பு பலகை இருந்தது. உடனே, ஸ்டாப்! ஸ்டாப்!ன்னு சொல்லி அந்த கோவிலுக்கு போனோம். அது ஒண்ணும் பெரிய கோவில் இல்ல. இருந்தாலு,ம் அதன் அழகு நிச்சயம் அனைவரையும்  ஈர்க்கும். ஏன்னா இந்த கோவிலின் ஒருபுறம் பழையாறும், ஒருபுறம் வயல்வெளிகள் என இயற்கை எழில்சூழ மன அமைதி தரும் விதத்தில் இத்திருக்கோவில் இருக்கிறதுதான் காரணம். இந்தக்கோவிலின் அமைப்பானது கருவறை, அர்த்த மண்டபம், அந்தராளம், முக மண்டபம், சுற்றாரை மண்டபம், கோவிலை சுற்றிப் பெரிய மதில்கள் என அமைந்துள்ளது. இக்கோவில் கருவறை சிறியது. மூலவர் கிருஷ்ணன் நின்ற கோலத்தில் அருள்பாலிக்கிறார். மூலவரை ஆழ்வார் என்றும் எம்பெருமான்ன்னும் சொல்றாங்க.

1208-ம் ஆண்டு  கல்வெட்டுகளில் இந்த இடம் துவாரகை என்றே குறிப்பிடப்பட்டிருக்கிறது. 13-ம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த நான்கு கல்வெட்டுகளை ஆதாரமாகக்கொண்டு, இப்ப இருக்கிற கருவறையை வேணாட்டு அரசர்கள் கட்டியிருக்கலாம் என ஆராய்ச்சியாளர்கள் சொல்றாங்க. கோயில் விமானம் 16-ம் நூற்றாண்டில் கட்டப்பட்டது என்றும் சொல்லப்படுகிறது. அவை விதுநாகரம் மற்றும் சுதையால் அமைக்கப்பட்டு இருக்கு. கோவிலின் ஆகமம் சிவாச்சாரிய மரபில் இருக்கிறது. இங்கு பரிவாரத்தெய்வங்களாக இருக்கும் சாஸ்தாவும், விநாயகரும் பிற்காலங்களில் வைக்கப்பட்டவை என்றும் சொல்லப்படுது. கோயில் கருவறை அருகே உள்ள பாறையில் காணப்படும் 1239ம் ஆண்டு கல்வெட்டில், “இக்கோயிலில் வடதிருவிதாங்கூரை சேர்ந்த வேதவிற்பன்னரான ஸ்ரீகோவிந்த ப்ரஞ்படரார் ஸ்ரீகான ராமபகவான் என்ற ஞானி இருந்தார். இவரிடம் மாணவர்கள் வேதம் பயின்றனார் அவர்களும் இக்கோயில் அருகில் தங்கியிருந்தனர்.” என்று கூறப்படுகிறது. அதன்படி பார்த்தால், 13ம் நூற்றாண்டில் இது வேதபாடசாலையாக இருந்திருப்பதை அறியமுடிகிறது.  ஆனால், இக்காலத்தில் இது வழிபாட்டு கோயிலாகவே இருப்பது குறிப்பிடத்தக்கது. இவரிடம் சில மாணவர்கள் வேதம் கற்றுள்ளார்கள். இவர்கள் கோவிலருகே தங்கி படித்து இருந்துள்ளனர். இவர்களின் மூன்று நேரச் சாப்பாட்டுக்கான செலவைச் சுசீந்திரம் கோவில் மகாசபை கவனித்துக்கொண்டது. இந்த துவாரகை கோவில் சுசீந்திரம் தாணுமாலையன் கோவிலுக்கு அடங்கியே இருந்துள்ளது.

கோவிந்தப் ப்ரஞபடரர் முன்னிலையில் சுசீந்திரம் தாணுமாலையன் கோவில் மகாசபை கூடியிருப்பதை 1230-ம் ஆண்டு கல்வெட்டு தெரிவிக்கிறது. கோவிலின் சபை இக்கோவிலுக்கு நித்திய பூஜைக்கு கொடுத்த பொருட்கள் பற்றியும், விளக்கு நிபந்தத்தையும் கூறுகிறது. இந்த கூட்டத்தில் ஸ்ரீபடரர் ஆளுகையின்கீழ் துவாரகை கோவிலின் முழுபொறுப்பை விட்டுக் கொடுப்பது என முடிவு செய்யப்பட்டது என்றும் தெரிகிறது. மேலும் திருவனந்தபுரம் பத்மநாபபுரம் கோவில் ஸ்ரீ காரியம் பெரிய படரர் சிபாரிசு செய்யும் நபரை துவாரகை கோவிலின் மேல்சாந்தியாக நியமிக்க வேண்டும் என்றும், இதற்குரிய செலவை சுசீந்திரம் கோவில் மேல் மகாசபை கொடுக்க வேண்டும் என்ற செய்திகளையும் கல்வெட்டு தெரிவிக்கிறது. துவாரகை கோவிலின் 1224-ம் ஆண்டு ஆண்டு கல்வெட்டு கோவிலுக்குக் கொடுக்கப்பட்ட விளக்கு நிபந்தத்தையும், 1228-ம் ஆண்டு கல்வெட்டுகோவிலுக்குச் சொந்தமாக இரண்டு குளங்கள் இருந்ததைக் கூறுகிறது.பண்டைய குமரிமாவட்டப் பகுதிகளில் இருக்கும் பார்த்திபசேகரபுரம், கோதைநல்லூர், கன்னியாகுமரி போன்று மாணவர்களுக்கு வேதம் கற்பித்த மையமாக துவாரகை கிருஷ்ணன் கோவில் இருந்துள்ளது. காலை 6 மணி திருநடை திறப்பு, 6.30 மணி  பூஜை, அபிஷேகம், 10 மணி பூஜை. மாலை 5 மணி திருநடை திறப்பு, 6.30 மணி பூஜை, 8 மணி பூஜையின் பிறகு, திருநடை அடைக்க படுகிறது.. இக்கோவிலில், கிருஷ்ணஜெயந்தி விழா சிறப்பாக கொண்டாடுவாங்களாம். புரட்டாசி மாத சனிக்கிழமை அன்று துவாரகை கிருஷ்ணனை வழிபட்டால் வேண்டியது நிறைவேறும் என்பது ஐதீகம். பக்தர்கள் சுசீந்திரம் தாணுமாலயன் கோயிலில் மும்மூர்த்திகளை தரிசித்துவிட்டு கன்னியாகுமரி நெடுஞ்சாலையில் கிழக்கு பார்த்து இருக்கும் துவாரகை கிருஷ்ணனையும்  தரிசிக்காமல் இருப்பதில்லை.நாங்களும் அதேபோல் தரிசனம் முடித்துவிட்டு அருகில் இருக்கும் தாணுமாலயன் சுவாமி கோவிலுக்கு சென்றோம்.

இதுதான் தேசிய நெடுஞ்சாலையிலிருந்து கோவிலுக்கு செல்லும் வழி. கன்னியாகுமரி கோவில்களில் என்ன ஒரு விஷேசம்னா இத்திருக்கோவில் நடை கேரளவைப்போல் அதிகாலை 4 மணிக்கே திறந்துவிடுவார்கள். அப்பொழுது காலை அபிஷேக ஆராதனைகள் நடக்கும். நாகர்கோயிலிருந்து கன்னியாக்குமரி செல்லும் வழியாக போனால் வலப்பக்கமாக கோவில் இருக்கிறது. இல்லை புதுக்கிராமம்.குறண்டி,நல்லூர் வழியாக சுசீந்திரம் வந்தால் புதியதாக கட்டப்பட்ட மேம்பாலம் வழியாக வந்து தெருவழியாக நேரே கோவிலின் முன்பக்கம் வந்துவிடலாம். சுசீந்திரம் பற்றி கேட்டோம்னா சுசீ+இந்திரம் என்று பிரித்து இந்திரன் அகலிகை மீது ஆசைப்பட்டு அதன்மூலம் சாபம் பெற்று இங்கே வந்து தன் சாபத்தை தீர்த்து சுத்தம் செய்து கொண்டதனால் இப்பெயர் வந்தது என்கிறார்கள். ஆனால் கோயிலில் அகலிகையின் சிலை எங்கும் இல்லை. பழைய பாடல்களில்கூட அதுபற்றிய குறிப்புகள் இருக்கிறதா என்றுத்தெரியவில்லை. அத்திரி முனிவரும், அனுசுயாவும் இங்குள்ள தல விருட்சமான கொன்றை மரத்தினடியில் நின்று வேண்ட முத்தொழில் புரியும் மும்மூர்த்திகளும் காட்சி கொடுத்தனர். இதைக் குறிக்கும் விதமாக மும்மூர்த்திகளும் ஒரு முகமாய் தாணுமாலயன் என்ற பெயரில் இங்கு எழுந்தருளியுள்ளனர். ருத்திரன் (தாணு), விஷ்ணு (மால்), பிரம்மா (அயன்) ஆகிய முப்பெருங்கடவுள்களும் சேர்ந்துள்ள இத்தல மூர்த்தி தாணுமாலயன் என அழைக்கப்படுகிறார் என்றும் சொல்லப்படுவதுண்டு.

இதுதான் தெப்பக்குளம் செல்லும் பாதை. இந்த நுழைவாயில் மண்டபங்களை எல்லாம் என்னுடைய சின்னவயசில இந்த இடத்துக்கு வரும்போது பார்த்ததில்லை. முன்னைவிட நிறைய மாறியிருக்கு.  கோவில் வளாகங்களை நல்ல சுத்தமாகவும் வச்சிருக்காங்க. மேலும் இந்த கோவிலின் ஸ்தல வரலாற்றை பற்றி என்ன சொல்லுறாங்கன்னா  அத்திரி மகரிஷி, தன் மனைவி அனுசுயாவுடன் இத்தலத்தில் ஆசிரமம் அமைத்து தங்கியிருந்தார். அனுசுயா தன் கணவர்மீது கொண்ட பக்தியை உலகத்துக்கு அறிவித்து, அவரைப்போல பெண்கள் தங்கள் கணவருடன் நடந்துக்கொள்ள வேண்டுமென அறிவுறுத்த மும்மூர்த்திகளும் துறவி வேடத்தில் வந்தனர். அவர்கள் விசித்திர வேண்டுகோளை ஏற்று அவர்களை குழந்தையாக்கி பின் உணவுக்கொடுத்தார் என்று சொல்லப்பட்டதிலும் சில திரிபுகள் இருக்கலாம் என்றே தோன்றுகிறது பின்னர் அனுசுயாவின் கற்பின் மாண்பினை உலகுக்கு அறிவுறுத்தி முத்தொழில் புரியும் மும்மூர்த்திகளும் தங்களது தேவியருடன் அனுசுயா, அத்திரிக்குக் காட்சி தந்தனர் என்பது வரலாறு. சுசீந்திரத்திற்கு பக்கத்தில் ஆசிரமம் என்ற ஒரு ஊர் இருக்கிறது. இது அத்திரி மகரிஷி ஆசிரமம் அமைத்து தங்கியதால் அந்த இடம், "ஆசிரமம்' என்று அழைக்கப்பட்டு இப்பொழுது ஆஸ்ராமம் என திரிந்து அழைக்கப்படுகிறது.

அத்திரி முனிவருக்கும், கற்பில் சிறந்த மனைவியான அனுசுயாவுக்கும்,  "ஞானாரன்யத்தில் மும்மூர்த்திகளும் லிங்க வடிவில் தோற்றமளித்தனர்" என்று புராணம்  கூறுகிறது.  மூலவரான லிங்கத்தின் மேல் பாகம் – விஷ்ணு, நடுப்பாகம் – சிவன், அடிப்பாகம் – பிரம்மா என  கருதப்படுகிறது .இதன் தாத்பரியம் என்னனா தன்னுடைய அடியையும், முடியையும் காண முடியாத விஷ்ணுவுக்கும், பிரம்மனுக்கும், கார்த்திகை திருநாளில் தன்னை வழிபட்டதால், தனது முடியிலும், அடியிலும் இடமளித்து அருள்புரிந்தார் என்பதை சொல்லும்வகையில்தான் இங்குள்ள திருமேனி இருக்கிறது என்று ஒரு செவிவழி கதையுண்டு. கற்பின் பெருமையை உலகுக்கு எடுத்துக்காட்டி, முத்தொழில் புரியும் மூவரும் ஓருருவாக காட்சி தந்த புண்ணிய தலம்.என்பதால் தம்பதி சகிதமாக வணங்க வேண்டும் என்பது ஐதீகம்.

இந்த கோவில் பல்வேறு காலகட்டங்களில் படிப்படியாக மகரிஷிகள், துறவியர்கள், சுற்று வட்டாரத்தை ஆண்ட சிறுதலைவர்கள், சிற்றரசர்கள், முன்கால சேர, சோழ, பாண்டிய நாட்டு அரசர்கள், வேணாட்டு அரசர்கள், சேர, சோழ, பாண்டிய மன்னர்களின் ஆட்சியாளர்கள், பிற்கால சேர, சோழ, பாண்டிய மன்னர்கள், விஜயநகர மன்னர்கள், , திருமலை நாயக்கர்கள், ராணி மங்கம்மாள், திருவிதாங்கூர் மன்னர்கள், முன்னாள் கோவில் நிர்வாகிகளாக இருந்த யோகஸ்தானிகர்கள், ஊர் தலைவர்கள், பொதுமக்கள் ஆகியோரால் இந்த அழகான கோவிலின் பல பாகங்கள், பல காலங்களில் கட்டி எழுப்பப்பட்டுள்ளது. 5400 சதுர அடி பரப்பளவில் அமைந்துள்ள இக்கோயிலின் ஏழு நிலைகளை கொண்ட ராஜகோபுரத்தின் உயரம் நூற்று முப்பத்தி நாலரை அடி இருக்கிறது .என்னுடைய சிறியவயதில் எங்க  அப்பா இந்தக்கோவிலுக்கு கூட்டிச்சென்றிருக்கிறா.ர் அபொழுதெல்லம் கோபுரத்தில் ஏறிபார்ப்பதற்கு தனிக்கட்டணம் உண்டு. ஒவ்வொரு நிலையிலும் நின்று பார்க்க விசாலமான ஜன்னல் போன்ற அமைப்பு உண்டு. சுவர்களில்லாம் ஓவியங்கள் தீட்டப்பட்டு இருக்கும். நிறைய மாடப்புறாக்கள், வௌவால்லாம் அந்த கோபுரத்தினுள்ளே சுற்றிக்கொண்டே இருக்கும். உச்சி கோபுரத்தில் இருந்துபார்த்தால் கன்னியாக்குமரி கடல் தெரியும். இப்பொழுது கோபுரத்தின் மேல் ஏற அனுமதியும் இல்லை. அப்படி ஏறினாலும் கன்னியாக்குமரி கடல் தெரியாது. ஏன்னா, நிறைய கட்டிடங்கள் வந்துட்டுது. ஏறிப்பார்த்தால்தான் தெரியும் சேதி!!.

இதுதான் கோவிலின் நுழைவாயில். இங்க இருக்கும் சிற்பம் யாழி என்ற மிருகத்தின் சிற்பம். இந்த யாழியின் வாயினுள் ஒரு கல் உருண்டு கொண்டுவரும். ஆனா, வெளியேவராது. சிறுவயதில் பார்த்தது. இப்பொழுதெல்லாம் அவற்றை எல்லாம் தொட்டுபார்க்கமுடியாத அளவு கம்பி கட்டிவச்சிருக்காங்க.இந்த திருக்கோவிலானது இந்திரன் இங்கு வந்து புனிதம் அடைந்ததால் இவ்வூர் சுசீந்திரம் எனப் பெயர்  பெற்றது என்று அழைக்கப்பட்டாலும்  "சுசி" என்றால் புனிதம் (சுத்தம்) இந்திரன் சுத்தம் அடைந்த இடம் என்பதால் (சுசி + இந்திரன்) சுசீந்திரம் எனப்பெயர் வந்தது. என்றும் சில ஆராய்ச்சியாளர்கள் .சொல்லுகிறார்கள்,சிலரோ ஸ்ரீஇந்திரம் என்ற பெயரே பழந்தமிழில் சிவிந்திரம் என்று மருவியது என்பது ஆய்வாளர்களின் கருத்து.

ஆனா, ஆய்வாளர்கள் சொல்வது எவ்வளவு சரி, எவ்வளவு தவறு என ஒரு சின்ன குறிப்பு மூலம் நாம தெரிஞ்சுக்கலாம். பொதுவா கோவில்களை பற்றியெல்லாம் அப்ப ஆராய்ச்சிக்கட்டுரைலாம் நேரம்போகாத சில வெள்ளைக்கார அதிகாரிகளின் கற்பனைபடியே நடந்தது. ஒரு வெள்ளைக்காரர் செய்த ஆய்வில் முன்னுதாரணமாக எடுத்துக்கொண்டது இந்த கோவிலின் ஒரு சிற்பத்தை பார்த்துவிட்டு அவர்மேற்கொண்ட குறிப்பு ”ஐரோப்பாவில் அமேசான் என்ற வீரப்பெண்கள் இருந்தார்கள். அவர்கள் வில் நாணை இழுத்து அம்புபூட்டும் வசதிக்காக தங்கள் ஒருமார்பை வளரவிடாமல் செய்வார்கள். இதை மேற்கோள் காட்டி ஓர் ஐரோப்பியர் இந்தியக்கோயிலில் ஒரு சிற்பத்தைப் பார்த்து ‘ஓ இங்கும் அமேசான் இருந்திருக்கின்றார்கள் என்று ஆராய்ச்சியை சமர்ப்பித்தார். அதைப்படித்த இந்த அறிஞர்கள் தலையில் அடித்து அய்யோ சாமி ‘ அது அர்த்தநாரீஸ்வரர் சிற்பம்’ என்றனராம். இந்த தகவல் எதற்காக என்றால் திருநெல்வேலி மாவட்டத்தை பற்றி ஆராய்ச்சி செய்த ஒரு பிரிட்டிஷ்காரன் ஆராய்ச்சி குறிப்பையே பெரியதாக சொல்வர். இப்பொழுது அதில் இருக்கிற தவறுகளுக்கே ஒரு ஆராய்ச்சி நடக்கிறதாம். இந்தமாதிரி ஆய்வுகளினால்தான் நிறைய தவறான இடைச்சொருகல்கள் வந்துவிட்டன.

இன்றும் தாணுமாலையனுக்கு அர்த்த சாம பூஜை செய்த பூஜாரி அடுத்தநாள் பூஜைக்கு அனுமதிக்கப்படுவதில்லை. காரணம் ஒருமுறை மாலையில் செய்த அலங்காரங்களை எல்லாம் கலைத்து புதிய பூக்களை கொண்டு இந்திரன் இராத்திரி அங்கிருக்கும் மூலவருக்கு பூஜை செய்வதாக ஐதீகம். மாலையில் பூஜை செய்தவர் அடுத்த  நாள் காலை எல்லாம் மாறி இருந்ததை வெளியில் சொன்னாராம். அதிலிருந்து மலையில் பூஜை செய்த பூஜாரிகள் அடுத்தநாள் பூஜைக்கு அனுமதிப்பதில்லை.  அதேபோல் முன்பு கடுமையான நியதிகள் கடைபிடிக்கப்பட்டன. பூஜை செய்பவர்கள் ஒரு குறிப்பிட்ட நம்பூதிரி குடும்பத்தில் உள்ளவர்களாகவும்  அவர்கள் பிரம்மச்சாரிகளாக மட்டுமே இருக்கவேண்டும் என்றும், அவர்களது வாரிசாக அவருடைய சகோதரியின் மூத்தமகன் அந்த பணியை செய்யவேண்டும் என்பது திருவிதாங்கூர் காலத்தில் கடைப்பிடிக்கப்பட்ட நியதி. இப்பொழுதும் அப்படிதான் நடக்கிறதா என தெரியலை. இந்த பஞ்சாயத்தை நான்  துளசி சாரிடமும், கீதாக்காவிடமும் ஒப்படைத்து விடுகிறேன் .

கோவிலின் உள்பிரகாரத்தில் இருக்கும் இந்த தூண்களை தட்டினால்  ஒவ்வொரு ஸ்வர ஓசைவரும். இந்த தாணுமாலயன் கோவில் இருக்கும் ஊரான சுசீந்திரம் என்ற பெயர் கிபி 941 ஆண்டுள்ள கல்வெட்டு ஒன்றில்தான் முதன்முதலில் சொல்லப்பட்டதாம். அதன்பிறகு சுசீந்திரம்  என்ற பெயர்  கிபி 11 ஆம் நூற்றாண்டு கல்வெட்டு இந்த ஊரை ‘ராஜராஜப் பாண்டிநாட்டு உத்தமசோழ வளநாட்டு சுந்தர சதுர்வேதி மங்கலம்’ என சொல்கிறது. இக்கோயிலில் உள்ள செண்பகராமன் மண்டபத்தில் உள்ள ஒரு கல்வெட்டில்தான் முதலில் தாணுமாலயன் என்ற பெயர் வருகிறது. இக்கல்வெட்டு 1471 ஆம் எழுதப்பட்டிருக்கலாம் என சொல்லப்படுகிறது. இந்த ஸ்தல மூலவர்  சிவலிங்கம்தான். அந்த லிங்கமூலவரை மகாதேவர், சடையார், நயினா, உடையார் எம்பெருமான், பரமேஸ்வரன் போன்ற பெயர்களில் குறிப்பிடுகின்றன.அந்த ஆதிபரம்பொருள் மகாதேவர்தான்   ஸ்தாணு என்றால் ருத்திரன்  மால் விஷ்ணு. அயன் பிரம்மன் இந்த மூவருக்கும் காட்சி கொடுத்த இடம் என்றும் ஒரு செவிவழி வரலாறும் உண்டு.

இந்த தாணுமாலயன் திருக்கோவில் மலையாள-தமிழ் பண்பாட்டு இணைவின் அடையாளமாக இருக்கிறது. இக்கோயில் சோழர்கள் காலத்திற்கு முன்பு தொன்மையான வழிபாட்டு முறைகளைக் கொண்டிருந்தது. கேரளத்தைக் கைபப்ற்றிய சோழர்கள் இங்க இருந்த வழிபாட்டுமுறைகளை ஒழித்து ஆகம வழிபாட்டு முறையை புகுத்தினார்கள். சோழர் ஆட்சிக்குப்பின் கேரள மன்னர்களின் ஆட்சி உருவானபோது ஆகம முறைகள் மீண்டும் தவிர்க்கபப்ட்டு தாந்த்ரீக முறை வழிபாடு கொண்டுவரப்பட்டது. ஆனா சோழர்கள் உருவாக்கிய சடங்குகளும் மரபுகளும் நீடித்தன. ஆகம – தாந்த்ரீக முறைகளின் கலவையாக வழிபாட்டு முறைகள் செய்யப்பட்டன. 11- ஆம் நூற்றாண்டுமுதல் 1956 வரை தொடர்ச்சியாக மலையாள ஆட்சியில் இக்கோயில் இருந்துவந்திருக்கிறது. 800 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக மலையாளப்பிராமணர்களான நம்பூதிரிகளின் நேரடி நிர்வாகத்தில் இருந்து வந்தது. ஆனால் இக்கோயிலின் தமிழ்த்தன்மைகள் அபப்டியே கடைபிக்கப்பட்டன .வழிபாட்டில் ஞானசம்பந்தருக்கும் மாணிக்கவாசகரின் பதிகங்களுக்கு இங்கே முக்கியமான இடம் உண்டு.

மேலும் சிலர் செவிவழியாக சொல்லக்கேட்டவைகளான சிலவரலாற்றுத்தகவல்கள் இந்த கோவிலைப்பற்றி உணடு. கி பி 1720 முதல் 1729 வரை வேணாட்டை ஆண்ட ராமவர்மா என்னும் அரசர் சுசீந்திரம் கோயில் திருவிழாவுக்கு வந்தாராம் .அங்கே தமிழ்நாட்டிலிருந்து வந்து நடனம் ஆடிய அபிராமி என்ற நாட்டிய பெண்ணைக்கண்டு காதல்கொண்டு அவளை மணந்து தன் பட்டத்தரசியாக ஆக்கிக்கொண்டாராம். திருவிதாங்கூர் அரசை ஐரோப்பிய அரச முறையில் மாற்றியமைத்த மார்த்தாண்ட வர்மா [1730 முதல் 1758  வரை] சுசீந்திரம் கோயிலுக்கு வர விரும்பினார். அவர் நாகர்கோயிலில் இருந்துகொண்டு தகவலைச் சொல்லியனுப்பினார். கோயில் பொறுப்பில் இருந்த நம்பூதிரிப்பிராமணர்கள் கோயிலை முன்னரே இழுத்துச் சாத்திவிட்டுச் சென்றுவிட்டார்கள். கோயிலுக்கு வந்த மார்த்தாண்ட வர்மா மகாராஜா அவமானப்படுத்தப்பட்டார். கோபங்கொண்ட அவர் தன் தளபதியான தளவாய் ராமய்யனிடம் அந்த கோபத்தைச் சொல்ல ராமய்யன் சுசீந்திரத்துக்கு வந்து படைபலத்தால் பிராமணர்களை சிறைப்பிடித்து நாடுகடத்தினார். கோயிலை நேரடி அரசாங்கக் கட்டுப்பாட்டுக்குக் கொண்டுவந்தார்.அப்பொழுது எல்லாம் தங்கள் சுயகட்டுப்பாட்டில்தான் இக்கோவில் இயங்கி இருக்கிறது போல!!.

இப்பொழுது பாலியல் தொல்லை நடப்பது போன்று அப்பொழுதும் நடந்திருக்கும் போல!! அதுக்குறித்த ஆர்வமூட்டும் சில செய்திகளும் இந்த கோவிலிலும் உண்டாம். அது சுசீந்திரம் கைமுக்கு தண்டனை. பாலியல் மீறல் போன்ற பிழைகளைச் செய்த நம்பூதிரிகளை கொண்டுவந்து கொதிக்கும் எண்ணையில் கைவிட்டு சோதனைசெய்யும் தண்டனை முறை இங்கே நெடுங்காலம் இருந்தது. ஒரு நம்பூதிரி, தண்டனைக்கு அஞ்சி கோயில் மீதேறி குதித்து தற்கொலை செய்துகொண்டார். அதைத்தொடர்ந்து இதை தடைசெய்யவேண்டுமென கோரிக்கை எழுந்ததால் . அதை மகாராஜா சுவாதித்திருநாள் சுசீந்திரம் கைமுக்கு வழக்கத்தை நிறுத்தம் செய்தார். மகாராஜா காலத்தில் தண்டனைகள் எல்லோருக்கும் பொதுவானதாகவே இருந்திருக்கிறது .

1916லயே ஆலய நுழைவு பற்றிய போராட்டம் எழுந்தது. 1930ல் நேரடிப்போரட்டமாக இது வெடித்தது. 1924 ல் நாராயண குருவின் மாணவரான மாதவன் தலைமையில் போராட்டம் நடந்தது.1936ல் திருவிதாங்கூர் மன்னர் கோயில் நுழைவுரிமையை அனுமதித்து பிரகடனம் வெளியிட்டார். 1937 ஜனவரியில் மகாத்மாகாந்தி நேரில் வந்து சுசீந்திரம் கற்காடு பகுதியைச் சேர்ந்த தாழ்த்தப்பட்ட மக்களுடன் இணைந்து சுசீந்திரம் கோயிலுக்குள் நுழைந்தார். அப்போதைய தேவசம் உயரதிகாரி மகாதேவ அய்யர் அரசு ஆணையின்படி காந்தியை கோயிலுக்குள் அழைத்துச் சென்றார். இதுபோன்ற வரலாறுகள் எல்லாம் அங்கே இருந்த ஒரு பெரியவர் சொல்லிக்கொண்டு இருந்தார். ரொம்ப வரலாற்று தகவல் சொன்னா இதென்ன புண்ணியம் தேடி ஒருபயணமா இல்லை மௌன சாட்சியான்னு கேட்டுடப்போறீங்க .

 திருக்கோவிலின் நுழைந்தவுடன் முதல் சன்னதி இந்த தட்சிணாமூர்த்தியை வழிபட்டு, ஆதிசன்னிதி எனப்படும் கொன்றையடியில் உள்ள மும்மூர்த்திகளை வழிபட வேண்டும்.  வெளியே வரும்முன் நந்தியின் முன்பு இந்திர விநாயகர்  சன்னதி. தத்தாத்ரேயர் சன்னதி  - மூலக்கொவிலில் சுப்ரமணிய  சுவாமி, நடராஜர், திருவேங்கட விண்ணகர பெருமாள், பள்ளிக்கொண்ட பெருமாள், கொன்றையடி  தாணுமலயான் மற்றும்  நவகிரகங்கள் வசந்த மண்டபத்தின் மேல்  தளத்தில் உயரே உள்ளது. இது சிவனும் பார்வதி தேவியும் இக்கோவிலில் அமர்ந்து யாகம் செய்தபோது  நவகிரகங்கள் மேலிருந்து கீழ் நோக்கி வழிப்பட்டதால் எல்லா நவக்கிரங்கங்களும் கீழ்நோக்கி  பார்க்கின்றார்கள் என்பது ஐதீகம் வீரபத்ரர்சிலை. குறவன் குறத்தி சிலைகள். கல்லை உலோக வழவழப்புவரை கொண்டு சென்று தீட்டி இருப்பது  நுட்பமான மிகத்தேர்ச்சியான கலையின் வடிவமைப்பை பார்த்து நமக்கே வியப்பாக உள்ளது. தாணுமாலய சுவாமி கருவறை கோஷ்டத்தின் பின்புறம், உள்பிரகாரத்தில் மரச்சட்டத்தினால் ஆன 27 நட்சத்திர தீபக்குழிகள் இருக்கு. கார்த்திகை திருநாள் மற்றும் பவுர்ணமி நாட்களில் தூய பசுநெய் கொண்டு, தாமரைத் திரி போட்டு, 27 நட்சத்திர தீபக் குழிகளிலும் தீபமேற்றி வழிபட்டால், ஜாதகத்தில் உள்ள தோஷங்கள், நம் கர்மவினைகள் யாவும் நீங்கும் என்பது நம்பிக்கை.கருவறை கோஷ்டத்தைச் சுற்றியுள்ள பிரகாரத்தில் உள்ள விநாயகரையும், சங்கரநாராயணரையும் தொடர்ந்து 8 பவுர்ணமி நாட்கள், 5 அகல் விளக்கில் நெய் தீபம் ஏற்றி வழிபட்டால், தடைகள் அகன்று சுபகாரியங்கள் சீக்கிரம் நடைபெறும் என்பது நம்பிக்கை.

 வெள்ளை நிறத்தில் 12 அடி உயரமுள்ள வெள்ளை நந்திசிலை காணப்படுத்து இந்த  நந்தி சிலை சங்கால் அரைத்து  செய்யப்பட்டது.  அதனை அடுத்து ஸ்ரீநீலகண்ட விநாயகர் சன்னதி இருக்கிறது.  பிரகார  மண்டபத்தின் தூண்களின்கீழ் பாவை விளக்குகள் வரிசையாக உள்ளன. குலசேகர ஆழ்வார் மண்டபத்தில் சங்கீதத் தூண்கள் உள்ளன.அதன் நடுவே 18 வருடங்களாக தொடர்ந்து ஏரிந்து  கொண்டிருக்கும் அணையா விளக்கு காடா விளக்கு எரிந்துகொண்டுள்ளது. ஒரே கல்லில் செதுக்கப்பட்ட  துவார  பாலகர் இந்த கோவிலின்  தனிச்சிறப்பு. இங்கிருக்கும் சுப்பிரமணியசுவாமி கோவில் கண்டியூர் உண்ணி என்பவரால் 1238-ம் ஆண்டு கட்டப்பட்டு அதன் நித்திய செலவுக்கு நிலங்களை கொடுக்கப்பட்டதற்கான  ஆதார கல்வெட்டுகள் காணப்படுகிறது.1444-ம் ஆண்டு அறம் வளர்த்தம்மன் கோவில் தேரூரில் உள்ள பள்ளியறை நாச்சியார் குடும்பத்தாரால் கட்டப்பட்டதாகும். 1471-ம் ஆண்டு வீர பாண்டியன் மணி மண்டபத்திற்கு முன்பாக மிகப்பெரிய அரிய வகை கலை சிற்பங்கள் நிறைந்த செண்பக ராமன் மண்டபம் வேணாட்டு ராஜாவான ராமவர்ம ராஜாவால் கட்டி முடிக்கப்பட்டது.1545-ம் ஆண்டு மிகவும் எழில்மிக்க ராஜகோபுரம் விஜயநகராட்சி காலத்தில் விட்டல மகாராஜாவால் கட்டப்பட்டது. 1587-ம் ஆண்டு தெற்கு மண்டபத்தில் புருஷோத்தமரு நீலகண்டரு என்பவரால் பெரிய பிள்ளையார் கோவில் கட்டப்பட்டது. முக்குறுணி பிள்ளையார் என்று கூறும் அந்த கணபதியின் நித்திய செலவுக்கு தேவையான நிலங்களையும் சொத்துக்களையும் இந்த பிள்ளையாருக்கு எழுதிவைத்துள்ளார் .அந்த விநாயகரை “நீலகண்ட விநாயகர்” என்று இப்போதும் அழைக்கப்படுகிறது. அவரை பெருமைப்படுத்த கோவில் மேலாளர் அலுவலகத்திற்கு முன்னால் தெற்கு பக்கமாக அவரது சிலை வைக்கப்பட்டுள்ளது.1888-ம் ஆண்டு மின்னல் தாக்கியதால் கோபுரம் பாழனது, இப்போது  சீர் செய்யப்பட்டது. இவ்வளவு விவரங்களும் ஆண்டுவாரியாக இந்த திருக்கோவிலில் விரிவுபடுத்தப்பட்ட பணிகளாகும்.

கோவிலின் வெளிச்சுற்று பிரகாரமண்டபம் பரப்பிலும் அழகிலும் ராமேஸ்வரம் பிரகாரமண்டபம் போலவே பெரியதாக இருக்கிறது. குலசேகர மண்டபத்தின் கீழ்புறத்தில் “அறம் வளர்த்த அம்மன்” கருவறை உள்ளது. கருவறையில் தாணுமாலயப் பெருமான் இரண்டரை அடி உயரமுள்ள இலிங்க உருவில் அமைந்து அருள்பொழிகிறார். இலிங்கத்தின் மேலே 16 சந்திர கலைகளுடன் படம் விரித்த நாகராஜர் இருக்கிறார். கொன்றையடி 3000 வருடங்கள் பழமை வாய்ந்தது. இந்த கொன்றை மரம் 2000 வருடங்களுக்கு முன் உயிர்ப்புடன் இருந்ததாக ஆராய்ச்சியில் சொல்லப்படுகிறது. ஆலயத்தின் உள்கருவான இந்த மையத்தை வைத்துதான் இந்த கோவில் எழுந்துள்ளது. முக்கிய மூலஸ்தானமாகிய கோவில் சுயம்புவாக கருதப்படுகிறது. வடகேடம் என்ற அதில் தாணுமாலய மூர்த்தியாக வழிபட்டு வருகிறார்கள். தெக்கேடம் என்ற மகாவிஷ்ணு திருவேங்கடபெருமாளாக காட்சி தருகிறார். உள்பிரகாரத்தில் இருக்கும் பாறையின்மேல் உயரமாக அமைந்துள்ள கைலாயநாதர் கோவில் மண்டபம் பார்பதற்கே அழகு. இந்த மண்டபம்  5-ம் நூற்றாண்டில் கட்டப்பட்டதாக கல்வெட்டுக்கள் சொல்கின்றது.

இங்கே கவனிக்கப்படவேண்டிய முக்கியமான விஷயம் இந்த சுசீந்திர தாணுமாலயனுக்குத் திருமுழுக்காட்டு நடைபெற்றதும் அப்புனித நீர் நிலத்தடியே சென்று கன்னியாகுமரிக் கடலில் ஓர் இடத்தில் கலக்கிறது. அது “தாணுமாலயத் தீர்த்தம்” என அழைக்கப்படுது. முன்பு இருந்தவர்களுக்கு அந்த இடம் பற்றி தெளிவாக தெரியுமாம். இப்பொழுது அதுபற்றி அறிந்தவர்கள் குறைவு என்றே சொல்கிறார்கள். அடுத்து சித்திர சபையில்  சுவற்றை ஒட்டி, இராமபிரானின் கருவறைக்கு எதிரில் மிகப்பெரிய அனுமன் சிலை காணப்படுகிறது.  மூலதிருநாள் மகாராஜா காலத்தில் சுசீந்திரம் மேலக்கோபுரம் விரிவுபடுத்த அஸ்திவாரம் தோண்டியபோது கிடைத்த மாபெரும் ஒற்றைக்கல் அனுமார் சிலை  கிடைத்தது. இதற்கும் ஒரு சுவராஷ்யமான வரலாறு உண்டு. 

1740 ஜனவரி மாதம் திருவிதாங்கூர் மன்னர் மார்த்தாண்டவர்மா மகாராஜாவின் படைவீரர்களின் ஒரு பிரிவினர் குளச்சலில் டச்சுப்போர் வீரர்களுடனும், மற்றொரு பிரிவினர் வடக்கே காயங்குளம் மன்னரிடமும் போரிட்டு கொண்டிருந்த சமயம் பார்த்து ஆற்காடு நவாப்பான சந்தாசாகிப் அவரது சுகோதரர் போடாசாகிப் மற்றும் படைத்தளபதி சப்தர் அலிகான் ஆகியோர் நாஞ்சில் நாட்டை நோக்கி தந்திரமாக குறுக்குவழியில் படையெடுத்து வந்தனர். ஆரல்வாய்மொழி கோட்டையை கடந்து அஞ்சுகிராமம் வழியாக வரும்போது அவர்கள் அறுவடைக்காக காத்து நின்ற நெற்பயிர்களையும், தானியங்களையும் சூறையாடி அழித்தனர்.

ஈத்தங்காடு என்னுமிடத்தில் வந்தபோது அன்றைய வட்டப்பள்ளி ஸ்தானிகர் தலைமையில் ஊர் பொதுமக்கள் சேர்ந்து கடும் சண்டை நடத்தினர். இதில் வட்டப்பள்ளி ஸ்தானிகர் உட்பட பொதுமக்கள் பலர் சரியான ஆயுதங்கள் இல்லாமையால் முஸ்லீம் படைகளால் கொல்லப்பட்டனர்.குறுக்கு வழியில் வெற்றியடைந்த நவாப் தனது படையோடு பழையாற்றை கடந்து சுசீந்திரத்தை வந்தடைந்தான். மார்கழி திருவிழா முடிந்து மிக கம்பீரமாக நின்று கொண்டிருந்த அன்றைய சுவாமி தேரை தீயிட்டு கொளுத்தினான். கோயிலின் உட்பகுதியை சேதப்படுத்தினர்.  நவாபின் கூலிப்படைகள். ஈத்தங்காட்டில் போர் நடந்து வந்த வேளையில் உள்ளூர் பொதுமக்கள் கோயில் சம்பந்தப்பட்ட பொருட்களை கருவறைக்குள் இட்டு பூட்டி சுவரெழுப்பி பாதுகாத்தனர். அந்த சமயம் 18 அடி உயரமுள்ள ஆஞ்சநேயர் சிலையை காப்பாற்ற மண்ணுக்குள் புதைத்து மறைத்து வைத்தனர் அதன் பிறகு 2 நூற்றாண்டுகளாக புதைந்து கிடந்த ஆஞ்சநேயரை பற்றிய தகவல் யாருக்கும் தெரியவில்லை

சித்திரை திருநாள் மன்னர் மகாராஜாவாக பொறுப்பேற்றதும் சி.பி.ராமசாமி ஐயர் திவானாக இருந்த சமயம், எம்.கே.மாங்கொம்பு நீலகண்ட ஐயர் தேவஸ்தான கமிஷனராகவும், கேரளவர்மா கண்காணிப்பாளராகவும், பரமேஸ்வர சர்மா வட்டப்பள்ளி மடம் ஸ்தானிகராக இருந்த சமயம் ஆஞ்சநேய சுவாமி மண்ணிற்குள் இருந்து எடுக்கப்பட்டு, வட கிழக்கு மூலையில் ராமபிரானின் எதிரே 1930மே 2ம்தேதி (1105சித்திரை19) நிறுவப்பட்டார். 18 அடி உயர இந்த ஆஞ்சநேயருக்கு வெண்ணெய் சாத்தி வழிபட்டால், உடல் நோய்கள், கிரக தோஷங்கள் அகலும். செவ்வாய், சனி, மூல நட்சத்திர நாள், அமாவாசை நாட்களில் வெண்ணெய் சாத்தி வழிபடுவது உகந்தது.

திருக்கார்த்திகை திருநாளில் சுசீந்திரம் சென்று, தாணுமாலயனை வழிபட்டால் நம் வாழ்வும், நம் சந்ததியினரின் வாழ்வும் நல்லமுனேற்றம் கிடைக்கும் என்பது நம்பிக்கை. இத்தல தாணுமாலய சுவாமியின் லிங்க வடிவில் சாத்தப்பட்டுள்ள தங்கக் கவசத்தில், சுவாமியின் திருமுகம், அதன் மேற்புறம் 14 சந்திரப் பிறைகளும், அதன் மேல் ஆதிசேஷனும் காட்சி யளிக்கின்றன.இங்குள்ள அலங்கார மண்டபத் தூணில் உள்ள விநாயகியை, 8 அமாவாசை தினங்கள் தீபம் ஏற்றி வழிபட்டால், பெண்களின் மாதவிலக்கு பிரச்சினை தீரும் என்று கூறப்படுகிறது.நீலகண்ட விநாயகரின் முன்பு உள்ள வசந்த மண்டபத்தின் மேற்கூரையில் பன்னிரண்டு ராசிகளும், நவக்கிரகங்களும் உள்ளன. இந்த வசந்த மண்டபத்தூணில் கால பைரவர் சிற்பம் உள்ளது. இங்கு 8 செவ்வாய்க் கிழமைகளில் தீபமேற்றி வழிபட, வீடு கட்டும் யோகம் உண்டாகும். தடைபட்ட கட்டிட வேலைகளும் தடையின்றி நடைபெறும்  என்பதும் ஐதீகம்.இந்த கோவிலின் திருநடை காலை 4.00 மணி முதல் 12.00 மணி வரை, மாலை 4.00 மணி முதல் இரவு 8.00 மணி வரை திறந்திருக்கும்.ஒருவழியாக தரிசனத்தை முடித்துக்கொண்டு திருக்கோவிலை விட்டு வெளியே வந்தோம் .

கோயிலுக்கு முன்னால் வெளியே தெப்பக்குளத்தின் வடகரையில் முன் உதித்த நங்கை என்னும் ஆதிபராசக்தி காளிக்கோயில் ஆலயமும், அதனை அடுத்துள்ள திருவாவடுதுறை திருமடத்தில் காலபைரவர் தனி ஆலயமும் உள்ளது. இந்த முன் உதித்த நங்கை அம்மனும், காலபைரவரும்தான், மும்மூர்த்தி தலமான சுசீந்திரம் திருத்தலத்தின் காவல் தெய்வங்களாவர். இந்த முன்னுதித்த நங்கை என்ற கோயில்தான் ஆகப்ழையது. ஆனா இங்கிருக்கிறவங்க இந்த அம்மனை முன்னூற்றி அம்மன் என்று திரித்து அழைக்கிறாங்க ,கோவிலை சுற்றி சுற்றி நடந்து கால்வலிக்கிறதுனால கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடுத்திட்டு அடுத்தவாரம் வேறு ஒரு புண்ணிய ஸ்தலத்தில் இருந்து உங்களை சந்திக்கிறேன்.

நன்றியுடன்

ராஜி 

அனுமனுக்கு இம்புட்டு பலம் வந்தது எப்படி?! -ஐஞ்சுவை அவியல்

இந்தா புள்ள! அனுமன் ஜெயந்தின்னு ஊரே அல்லோகலப்பட்டதே! கோவிலுக்கு போனியா?!

நான் என்னிக்கு கோவிலுக்கு போனேன்!! எனக்கும் சாமிக்கும்தான் ரொம்ம்ம்ம்ம்ம்ப தூரமாச்சுதே!  ஆனா, புராண கதைகள் கேட்க பிடிக்கும். அனுமன் கதையை சொல்லேன்.

அனுமன் பிறந்த கதைதான் உனக்கு தெரியும்ல!  கடவுள் அவதாரமாவே இருந்தாலும் ராமனை பலமுறையும், குருஷேத்திர போரில் அர்ஜுனனி தேர்க்கொடியாய் இருந்து கிருஷ்ணரையும் அனுமன் காப்பாத்தி இருக்கார்ன்னு கதைகளில் கேட்டிருப்பே. அனுமனுக்கு அந்த பலம், வேகம் எப்படி வந்தது?! சிரஞ்சீவியாய் சாகாவரம் பெற்றது எப்படின்னு இன்னிக்கு  சொல்றேன். ஒருமுறை இந்திரனுக்கும் அனுமனுக்கும் சண்டை வந்தது. ரெண்டு பேரும் அடிச்சுக்கிட்டாங்க.  இந்திரன் அனுமனை தனது வஜ்ராயுதத்தால் அடித்தார். அடிபட்ட அனுமன் இடதுதாடை உடைபட்டு கீழே விழுந்து கிட்டத்தட்ட சவம்போலவே கிடந்தார். தனது மகன் இந்திரனால் தாக்கப்பட்டு சவமாய் கிடந்ததை பார்த்து வருந்திய வாயுபகவான் தனது பிள்ளையான அனுமனை மடியில் கிடத்திக்கொண்டு தனது இயக்கத்தை நிறுத்திக்கொண்டார். வாயுவின் இயக்கம் இல்லாததால, புல்பூண்டு முதற்கொண்டு தேவர்கள்வரை எல்லா ஜீவராசிகளும் கஷ்டப்பட்டது. எல்லாரும் பிரம்மாகிட்ட போய் தங்கள் கஷ்டத்தை எடுத்து சொன்னாங்க. பிரம்மா எல்லாரையும் கூட்டிக்கிட்டு வாயுதேவன்கிட்ட போனார். அங்க இறந்துகிடந்த மகனை மடியில் போட்டுக்கிட்டு பரிதாபமாய் கிடந்த வாயுபகவான்மேல் இரக்கம்கொண்டு. அனுமனை தொட்டு தடவி உயிர்பிச்சார்.

இந்த குழந்தைதான் ராமாவதாரத்தில் ராவணன் உள்ளிட்ட அசுரர்களால் உங்களுக்கு வரவிருக்கும் துன்பங்களிலிருந்து விடுவிக்கமுடியும். அதனால் இவனுக்கு தேவையான பலத்தையும், உங்க ஆசீர்வாதத்தையும் கொடுங்கன்னு பிரம்மா தேவர்கள்கிட்ட சொன்னார். வாயுபகவானும் மனம் குளிர்ந்து பழையபடி தனது பணியினை செய்வார்ன்னும் பிரம்மா சொல்ல, சூரியன், தனது ஒளியில் 100-ல் 1 பங்கை கொடுத்தார். பிரம்மா, அனுமனுக்கு வேதங்கள், சாஸ்திரங்கள் அனைத்தையும் போதித்து, கல்வியில் சிறந்தவனாக்குவதாய் வாயுபகவானுக்கு வாக்களித்தார். காற்றாலோ அல்லது நீரினாலோ அவனுக்கு மரணம் சம்பவிக்காதுன்னு வருணனும், எமகண்டத்தினாலும் நோயினாலும் அனுமன் பாதிக்கப்படமாட்டான்னு எமனும், யுத்தகளம் முதற்கொண்டு எப்போதும் சோர்வே அடையமாட்டாரென குபேரனும், இதுவரை செய்யப்பட்ட எந்த ஆயுதத்தாலும் பாதிக்கம்மாட்டாரென தேவலோக சிற்பி விஸ்வகர்மாவும், பிராமணர்களால் சாபம் அளிக்கப்படாமல் பிரம்மஹத்தி தோஷம் அண்டாதென விஷ்ணுபகவானும்,விரும்பிய வடிவமெடுக்கவும் பய உணர்ச்சி சிறிதுமின்றியும் இருக்கும் வரத்தை பரமசிவனும், நினைத்த இடத்துக்கு, நினைத்த நேரத்தில் போகும் வரத்தை லட்சுமிதேவியும், யுத்தகளத்தில் தோற்காத வரத்தை பராசக்தியும், அறிவாற்றலை சரஸ்வதிதேவியும் தந்தருளி அனுமனை ஆசீர்வதித்தார்கள். இந்த வரங்களினால் திருப்தியுற்ற வாயுபகவானும் மீண்டும் தனது இயக்கத்தினை தொடர்ந்தார். அனுமனும், பராக்கிரமசாலியாவும், ஞானியாகவும், புத்திக்கூர்மையுடன் சிறந்து விளங்கி ராம அவதாரத்தில் தன் பங்கினை சிறப்பாய் செய்தார்ன்னு புராண கதைகள் சொல்லுது.

இப்படியே எதாவது கதை சொல்லிக்கிட்டே இரு, நீ சொல்றதுலாம் உண்மைன்னு நானும் நம்பிக்கிட்டே இருக்கேன். நான் நம்பிக்கிட்டே இருக்கேன்னு நீயும் கூடுதலா கதை விட்டுக்கிட்டே இரு மாமா.

சரி புராண கதை சொன்னால்தான் நம்ப மாட்டே. அப்பள கதை சொல்றேன். அதையாவது நம்பு.. ஒவ்வொரு மாநிலத்திலும் ஒவ்வொரு பேராலயும், ஒவ்வொரு விதத்திலுமென நாடு முழுக்க கிடைக்குது அப்பளம். இது நம்ம சாப்பாட்டுல மட்டுமில்லாம  இலக்கியம், கவிதை, நாட்டுப்புறப்பாடல்கள்ன்னு  எல்லாத்திலயும்  இதன் ருசி பதிவாகி இருக்கு. அப்பளத்துக்காக மட்டும் அடிச்சுக்காம அப்பளத்தின் பூர்வீகம்  பீகார் மாநிலம் ன்னும், இல்லயில்ல கர்நாடகான்னும் அடிச்சுக்குறாங்க.  கேரளா மற்றும் குமரி மாவட்டத்தை ஒட்டிய இடங்களில் அப்பளத்துக்கு பப்படம்ன்னு பேராம்.  கர்நாடகத்தில் ஹப்பளமாம்!  இன்னும் சில இடத்தில் அப்பளா..ன்னும் இதுக்கு பேரு. இப்ப எல்லா இடத்திலும் பப்பட்ன்னு ஆகிடுச்சு. 

அப்பளம்ன்னா எல்லாருக்குமே பிடிக்கும்ல! 

ஆமாம் புள்ள! சுட்ட அப்பளமும், டீயும் விருந்தாளிக்கும் கொடுத்து உபசரிக்கும் பழக்கம் முன்பு இருந்ததாம். பிரியாணியோடும், புட்டு மற்றும் உப்புமாவோடும் அப்பளம் பரிமாறும் வழக்கம் இப்பயும் சில இடத்தில் இருக்காம். அப்பளம் உளுந்துல மட்டுமில்லாம, அரிசி, மரவள்ளிகிழங்கு மாவு.. மாதிரியான மூலப்பொருட்களில், மிளகு, சீரகம், தக்காளி, புதினா, கரம் மசாலான்னு விதம் விதமா மத்த மூலப்பொருட்கள் சேர்த்தது, வடடவடிவிலும், சேவலாகவும் அப்பளம் கிடைக்குது. இரண்டு அப்பளங்களை ஒண்ணா சேர்த்து டக்கர் அப்பளம், கலர் அப்பளம், சக்கரம், பேட், ரிங்க்,ன்னு பல வடிவத்தில் கிடைக்குது. பப்பட்ன்னா சமப்படுத்துதல்ன்னு அர்த்தம்.   

அப்பளத்தை நிறைய எண்ணெய் ஊத்தியும் பொரிக்கலாம். கொஞ்சமா எண்ணெய் வறுக்கவும் செய்யலாம். சிலர்  அப்பளத்தை சுட்டும் சாப்பிடுவாங்க.  மீதமான அப்பளத்துல குழம்பு, கூட்டும்,  அப்பளத்துவையளும் செய்யலாம். தொட்டுக்க எதுமே இல்லன்னா, நாலு அப்பளத்தை பொரிச்சும் உடைச்சு  போட்டு,கொஞ்சமா மிளகாய்த்தூள், உப்பு சேர்த்து  கொஞ்சூண்டு  தேங்காய் எண்ணெய் கலந்தால் அப்படியா சாப்பிடலாம். சூப்பரா இருக்கும்.  மாதா  ஊட்டாத சோற்றை மாங்காய் ஊட்டும். மாங்காய் ஊட்டாத சோற்றை அப்பளம் ஊட்டும்.  என்ன இதிலிருக்கும் அதிகப்படியான உப்புதான் பிபி உயர்த்தும்.  

போதும் மாமா! டீட்டெய்லு. இப்பவே பக்கம் பக்கமா எழுதுறேன்னு முகநூல் முதற்கொண்டு எல்லா இடத்திலும் கேலி பேசுறாங்க.அதனால், ட்வீட்டர்ல  சுடட இரண்டு படைத்ததை பாரு. அப்படியே என் கேள்விக்கும் பதிலை சொல்லு. பொங்கல் பண்டிகை வருதே வீட்டை சுத்தப்படுத்தும் வேலை இருக்கு. நான் போறேன். 

என்ன புள்ள இது அதிசயமா இருக்கு.  இனி தமிழ் மெல்ல பிழைச்சுக்கும் போல!!
கவலைப்படாத மாமா. தப்பும் தவறுமா உன்னைய மாதிரி நாலு பேர் இருக்கும் வரை அந்த நல்ல காரியம் நடந்துடாது.  

பேஸ்புக்ல இருக்கும் பெண்களில்  பாதிப்பேர் பேக் ஐடிதான் போல!   

ஆமா மாமா! அதுக்கு தனியா லெக்சர் அடிக்காம இந்த கேள்விக்கு பதில் யோசி, நான் போய் வேலையை பார்க்குறேன்.  ஒரு ராஜாவின் அரண்மனையில் ஒரே மாதிரியான 24 செம்பு காசுகள்ல ஒரு தங்க காசு கலந்துட்டது.  அதை எப்படி  பிரிச்சு எடுக்குறது?! ன்னு  ராஜாவுக்கும் மந்திரிக்கும்  குழப்பம். அங்க ஒரு தராசு மட்டும்தான் இருக்கு.  ராஜா அதை எடுத்திக்கிடடார். ஆனா, மந்திரி தராசு இல்லாமயே சரியா விடையை சொல்லிட்டார். அது எப்படி?!

மாமா செல்லும்முன் சகோதரர்கள் யார் சொல்றீங்கன்னு பார்க்கேன்.

நன்றியுடன்,

ராஜி 

ஐம்பூதங்களால் சிறப்பிக்கப்பிட்ட அனுமன்...

அஞ்சிலே ஒன்று பெற்றான் = அஞ்சிலே ஒன்று காற்று; வாயு! அவன் புதல்வன், அஞ்சிலே ஒன்றைத் தாவி = அஞ்சிலே ஒன்று நீர்; கடல்! அந்தக் கடலைத் தாண்டிச் சென்று சீதையைச் சேவித்தவன் , அஞ்சிலே ஒன்று ஆறாக = அஞ்சிலே ஒன்று ஆகாயம்; அந்த ஆகாயத்தின் வழியாகப் பறந்தவன், ஆரியர்க்காக ஏகி = அருமையான இயல்பு கொண்டவன் இராமன்; அவனுக்காக ஏகினான்.அஞ்சிலே ஒன்று பெற்ற அணங்கு = அஞ்சி்லே ஒன்று பூமி்; மண்! அந்த மண்ணிலே தோன்றிய அணங்கு (பெண்) சீதை!ம் கண்டு அயலார் ஊரில் = அவளைக் கண்டு, அயலார் ஊரான இலங்கை நகரத்தில் அஞ்சிலே ஒன்றை வைத்தான் = அஞ்சி்லே ஒன்று நெருப்பு; தீ! அந்தத் தீயை அவனுக்கு வைக்கப் பார்த்தனர்; அதை அவர்களுக்கே வைத்தான் அனுமன்.அவன் எம்மை அளித்துக் காப்பான் = அந்த அனுமன், பஞ்ச பூதங்களால் ஆன என்னையே, எனக்கு அளித்துக் காப்பான்!  இப்படி பஞ்சபூதங்களால் சிறப்பிக்கப்பட்டவனே அனுமன்.

கீழ்படிய கற்றுக்கொள், கட்டளையிடும் பணி உன்னை வந்து சேரும்ன்ற அறிவுரைக்கேற்ப, ராமனின் சேவகனாய் அவதரித்து, என்றென்றும் சிரஞ்சீவியாகவும், கடவுளாகவும் நமக்கு அருள்புரிபவர் ஸ்ரீஆஞ்சிநேயர். அவரின் ஜென்மாஷ்டமி தினம் இன்று.   சீதையை கண்டுபிடித்தல், இலங்கைக்கு தீவைத்தல், வால்மீகி வதம், ராமர் பாலம்,  போரில் அடிப்பட்டு மயங்கிய ராமர் லட்சுமணனுக்காக சஞ்சீவி மலையை கொண்டு வந்தது, அயோத்திக்கு ராமர் திரும்ப காலதாமதமானதால் தீக்குளிக்கப்போன பரதனை மனோவேகம் வாயுவேகமா போய் காப்பாற்றியது, ராம அவதாரம் முடிஞ்சு, கிருஷ்ண அவதாரம் வந்தபின்னும் , மகாபாரதப்  போரில் அர்ஜுனனின் தேர்க்கொடியாய்  இருந்து  தீய சக்திகளை கிருஷ்ணனையும், அர்ஜுனனையும் அண்டவிடாமல் காப்பாற்றியது என விஷ்ணு அவதாரங்களில்  அனுமனின் பங்கு  அளப்பரியது. அதனால்தான்  கருடபகவானை பெரிய திருவடியாகவும்,  அனுமனை சின்ன திருவடியாகவும் புராணங்கள் போற்றுது . பெரிய  திருவடியான கருடனுக்கு இல்லாத சிறப்பு சிறிய திருவடியான அனுமனுக்குண்டு. அது என்னன்னா, தனிப்படட கோவில்கள் பார்முழுக்க அனுமனுக்கென இருக்கு.

ராமஅவதாரம் நிகழவிருந்த சமகாலத்தில், அதாவது, குழந்தை பேறின்றி இருந்த தசரதன், புத்திரகாமேட்டி யாகம் செய்து , அதன் பிரசாதமான பாயாசத்தை தசரதன் மனைவிகள் உண்டதின் மிச்சத்தின் ஒரு பருக்கையை கருடன் கொத்திக்கொண்டு சென்று, அஞ்சனையிடம் சேர்க்க,  யாகத்தின் பலன் அஞ்சனை, கேசரி தம்பதிக்கும்  கிடைத்து  மார்கழி மாதத்தின் மூலம் நட்சத்திரத்தில் அழகான ஆண் குழந்தை பிறந்தது. அதற்கு, தங்கள் அழகு மகனுக்கு சுந்தரன் என பெயரிட்டு, பாராட்டி சீராட்டி வளர்த்து வந்தனர்.  

அனுமனின் பிறப்புக்கான காரணமாக  இன்னொரு காரணமும் சொல்வாங்க. அது என்னன்னா, ராமர் அவதாரத்தின்போது, தேவர்கள்,விலங்குகள், பறவைகள்ன்னு தங்களது பங்களிப்பை கொடுக்க ஆசைப்பட்டு ஆங்காங்குபலவாறாக அவதரித்தன. ராமஅவதாரத்தில் தன் பங்கும் இருக்கவேண்டி ஆசைப்பட்ட சிவன், தன் மனைவி பார்வதியிடம் சொல்லி,  விலங்குமுகமும், மனிதஉடலுங்கொண்ட ஒரு மகனை பெற்றுத்தரச்சொல்லி கேட்க, ஏற்கனவே அப்படி ஒரு பிள்ளையை(வினாயகரை) வைத்துக்கொண்டு,  தான் பெருத்த மனவேதனை அடைவதாகவும், இன்னொரு பிள்ளையை அதுப்போல என்னால் பெற்றுத்தர ஆகாது என மறுக்க, தன் சிவஅம்சத்தை வாயுதேவனிடம் கொடுத்து, அதை முதலில் தென்படும் பெண்ணிடம் சேர்க்க சொல்லி பணிக்கிறார். அதுப்போலவே சிவஅம்சத்தை சுமந்துக்கொண்டு வான்வழியே செல்ல, மலைமேல் உலவிக்கொண்டிருந்த அஞ்சனையை கண்டு தழுவி, தான் சுமந்து வந்த சிவஅம்சத்தை அவளிடம் வாயுதேவன்  சேர்பித்தார்.   ஒரு கன்னிப்பெண்ணான, தன்னை இன்னொரு ஆடவன் தீண்டலாமா எனக்கேட்க, நான் தழுவியதால் உன் கற்புக்கு யாதொரு பாதகமும் நேராது.   சிவஅம்சத்தோடு கூடிய என் அம்சமும் சேர்ந்து உனக்கொரு மகன் பிறப்பான். அவனால் நீயும் பெருமைப்படுவாய் எனச்சொல்லி அவ்விடம் அகன்றார். அதன்பின் அஞ்சனை, கேசரியை மணந்து  அனுமனை பெற்றாள் எனவும் சொல்லப்படுது. 

ஒருமுறை அஞ்சனை, உணவூட்ட நேரமானதால், பசி தாங்காத சுந்தரன், அப்போதுதான் முளைத்துவரும் இளஞ்சூரியனை, காவி நிறத்திலான  பழமென எண்ணி, சூரியனை பிடித்து வாயில் போட்டுக்கொண்டாராம். சுந்தரன் வாயிலிருந்து சூரியனை  வெளிக்கொணரவேண்டி, தேவேந்திரன் சுந்தரனின் தாடையில் வஞ்ராயுதத்தால் இடித்ததன் விளைவு சுந்தரனின் அழகுமுகம் மாறி இப்ப இருக்கமாதிரி  ஆகிவிட்டதெனவும் சொல்லப்படுது. அனுமன் என்ற சொல்லுக்கு வளைந்த தாடையுடைவன்னு பொருளாம். 

சுக்ரீவன் அரசவையில்  அமைச்சராக இருந்து ஸ்ரீராமரை சந்திக்காமலயே அவரின் பாராக்கிரமத்தை கேள்விப்பட்டு, அவரின்மீது பக்தி கொண்டார். பின்னர், ராமன் சுக்ரீவன் சந்திப்பு நடந்து, அனுமனும், ராமனும் சந்தித்தப்பின் ராமனின் பக்தனாகி ராமனின் அடிப்பற்றியே நடந்தார் அனுமன். கடல்கடந்து சீதையை கண்டதுமுதல், ராமபட்டாபிஷேகம்வரை அனுமனின் பங்கு அளப்பறியது. அதுலாம் சொல்லனும்ன்னா, பதிவு நீளும்...  அதனால,  பர்த்டே பேபியான அனுமனை பத்தி மட்டுமே இந்த பதிவில் பார்ப்போம்...  

அனுமனை வெண்ணெய் காப்பில் பலமுறை தரிசிச்சிருப்போம்.. அதுக்கு காரணம், ராமனுக்கும், ராவணனுக்குமிடையில் நடந்த கடுமையான போரின்போது, ஒரு சமயம்  ராமர், லட்சுமணனை சுமந்துக்கொண்டார்.  அப்போது ராவணன் விட்ட அம்பு மழையால், அனுமனின் உடலில் காயங்கள் ஏற்பட்டது. காயத்தின் எரிச்சல் தாளாமல் அனுமன் துவண்டபோது எரிச்சல் நீங்க ராமர் வெண்ணெய் பூசினாராம். அதனால்தான், நாம் நினைச்ச காரியம் நடக்க, அனுமனுக்கு ஐஸ் வைக்க வெண்ணெய் காப்பு செய்து வழிப்படுகிறோம்.

அனுமன் கோவிலில் பிரசாதமாய் செந்தூரம் கொடுப்பது வழக்கம்.. இதுக்கு என்ன காரணம்ன்னா, அடர்ந்த கானகத்திலும், சீதை செந்தூரப்பொட்டு வைக்கும் வழக்கத்தை விடவில்லை. இதைக்கண்ட, அனுமன் சீதையிடம், தாயே! தாங்கள் நெற்றியில் சிவப்பாய் எதோ வைத்திருப்பதன் காரணமென்னன்னு கேட்க,  தன் கணவனான, ஸ்ரீராமர் நூறாண்டு காலம் வாழவே செந்தூரப்பொட்டு வைப்பதை வழக்கமா வைத்திருப்பதாக சொல்ல,  அங்கிருந்த செந்தூரத்தை தன் உடல் முழுக்க பூசிக்கொண்டார். சீதை காரணம் கேட்க, இத்தூனூண்டு பொட்டு வச்சா, நூறாண்டு ராமர் நல்லா இருப்பார்ன்னா, நான் உடல் முழுக்க செந்தூரம் பூசிக்கிட்டா எத்தனை நூறாண்டு ராமர் நலமாய் இருப்பார்?! வானம் பூமி இருக்கும் காலம்வரை ராமர் நலனில் பழுது வராதில்லையா என கேட்டு சீதையை வாயடைக்க செய்தாராம். அத்தனை உயர்ந்த பக்தி, அன்பு அனுமனுடையது...

அனுமனுக்கு வெற்றிலைமாலை சார்த்துவதை பார்த்திருக்கோம்.  அதுக்கு என்ன காரணம்ன்னா, அசோகவனத்திலிருந்த சீதையை அனுமன் கண்டபோது அருகிலிருந்த மரத்தில் தூக்கிட்டுக்கொள்ள சென்றாள். அவளை தடுத்து, தன்னை இன்னாரென அடையாளப்படுத்தி, ராமனின் கணையாழியை தந்து, ராமன் விரைவில் வந்து சீதையை சிறை மீட்பாரென கூறி, ராமனை சமாதானப்படுத்த,  சீதையின் சூடாமணியை பெற்றுக்கொண்டு அனுமன் கிளம்பும்போது, அருகிலிருந்த வெற்றிலை செடியிலிருந்து ஒரு வெற்றிலையை பறித்து, அனுமனின் தலைமீது வைத்து, சிரஞ்சீவியாய் இருப்பாய் என சீதை ஆசீர்வதித்தாள்.  அதனாலாயே நினைத்தட காரியம், தடையில்லாமல் நடக்க, வெற்றிலை மாலை சாற்றுவதை வழக்கமாய் கொண்டிருக்கிறோம். 

அனுமனுக்கு வடைமாலை சாத்துவதன் ரகசியம் என்னன்னா.. அனுமன் சூரியனை பழமென நினைத்து பிடிக்க சென்ற அதேவேளையில், கிரகணம் உண்டாகும் நேரம் நெருங்குவதால் சூரியனை பிடிக்க, ராகுவும் விரைந்துக்கொண்டிருந்தாராம்.  வாயு புத்திரனது வேகம் அசாத்தியமாய் இருந்ததை கண்டு ராகு  வியந்ததோடு அனுமனின் வேகத்திற்கு ஈடுகொடுக்க முடியாமல் திணறினார்.  அனுமனின் வேகத்துக்கு பரிசாக, தனக்கு உகந்த தானியமான உளுந்தால்  உணவுப்பண்டம் தயாரித்து அனுமனுக்கு சார்த்தி வழிப்பட்டால் ராகுவால் ஏற்படும் தோசம் நீங்குமெனவும், அப்படி வணங்குபவர்களை எக்காலத்திலும் தான் கஷ்டப்படுத்த மாட்டேனெனவும் அருளினார். அப்பண்டமும், தன் உடலினைப்போல(ராகு பகவான் மனித முகமும், பாம்பு வடிவமும் கொண்டவர்) நீண்டு வளைந்து இருக்க வேண்டுமெனவும் கண்டிசன் போட்டார்.  அதன்படிதான் வடை மாலை உண்டானது.

இப்படி அனுமனுக்கு நைவேத்தியமா வடை செய்ய, கருப்பு உளுந்தை அதிகமா ஊறவிடாம உப்பும், மிளகும் சேர்த்து அரைச்சு, எண்ணெயில் பொரிச்செடுக்கனும். வெற்றுகைகளில் வடைகளை தட்டக்கூடாது. சுத்தமான வெள்ளை துணியில் வைத்துதான் தட்டனும். வடை தட்டும்போது பேசுதல், இருமுதல், தும்முதலின்போதும் எச்சில் தெரிக்காம இருக்க வாயில் வெள்ளை துணியை கட்டிக்கனும். பொதுவாக அனுமனுக்கு 27, 54, 108, 1,008 என்ற எண்ணிக்கையில் வடைகள் கோர்க்கப்பட்டு வடைமாலை சார்த்தப்படும். அனுமன் ஜெயந்தி போன்ற விசேஷ தினங்களில் சில கோயில்களில் 1,00,008 என்ற எண்ணிக்கையில் வடை கோக்கப்பட்ட வடைமாலை சார்த்தப்படுகிறது.  இதில் 108, 1,008 ஆகியவை `பூரண வடைமாலை’ என அழைக்கப்படுது.  27 என்ற எண்ணிக்கையில் கோக்கப்பட்ட வடைமாலை, நட்சத்திரங்களினால் ஏற்படக்கூடிய தோஷங்கள் நீங்கி நற்பலன்களைப் பெறவும், 54 என்ற எண்ணிக்கையில் கோர்க்கப்படும் வடைமாலை கிரகங்களினால் ஏற்படக்கூடிய தோஷங்கள் நீங்கி நற்பலன்களைப் பெறவும் அனுமனுக்குப் சார்த்தப்படுகிறது.

பொதுவா அனுமனைவிட, அனுமனின் வாலுக்கு சக்தி அதிகம்ன்னு சொல்வாங்க.  ராமாயணம் முழுக்க அனுமனின் வாலால் நிகழ்ந்த அற்புதம் நிரவி கிடக்குது.  ராம அவதாரத்தில் சிவனின் அம்சம் போல் தன் அம்சமும் இருக்க வேண்டுமென நினைத்த சக்தி அனுமனின் வாலில் குடிபுகுந்ததாய் சொல்லப்படுது. அனுமனின் வாலை வணங்குதல் பார்வதி தேவியை வழிப்பட்டதற்கு சமமாகும்.   அனுமனின் வாலில்  நவக்கிரகங்கள் அடங்கி இருப்பதாக சொல்லப்படுது. அனுமன் வழிபாட்டால் நவக்கிரகங்களால் உண்டாகும் தோசங்கள் நீங்கும்.    

மகாபாரத காலக்கட்டத்தில் திரவுபதியின் ஆசையை நிறைவேற்ற சவுகாந்திகா மலரை தேடி, வனமெங்கும் பீமன் அலைந்து, களைத்திருந்தபோது, தான் செல்லும் வழியில் கிழட்டு குரங்கொன்று வாலை நீட்டி அமர்ந்திருந்ததை கண்டு கடுங்கோபம் கொண்டு, ஏய்! கிழடே! பாதையை அடைத்துக்கொண்டு உனக்கு என்ன தியானம் வேண்டி கிடக்கு?1 என வினவ, வார்த்தை முற்றி, தூக்கி அடிச்சுடுவேன் பார்த்துக்கன்னு கேப்டன் போல பீனம் சீற, சரிப்பா, என் வாலை தூக்கி போட்டுட்டு போன்னு அனுமனும் சொல்ல, பீமன் எத்தனை முயன்றும் அந்த வாலை நகர்த்த முடியலியாம். அப்புறம்தான் நான் என்னும் அகந்தையை விட்டு பணிந்தபின் தான், வந்திருப்பவர் அனுமன் என்றும் இருவரும் அண்ணன் தம்பி எனவும் தெரிந்து பணிந்து, எனக்கு சர்வ சக்திகளையும் மங்களங்களையும் அளித்து வாழ்த்தியதுபோல், தங்கள் வாலைப் பூஜித்து வழிபடுபவர்களுக்கும் சகல சவுபாக்கியங்களையும் அருள வேண்டும் என பீமன் வேண்ட. அவ்வாறே அனுமனும் வரம் அருள, அனுமன் வாலை வழிபடும் வழக்கம் ஏற்பட்டது. அனுமனின் உடலிலிருந்து வால் தொடங்கும் இடத்திலிருந்து பொட்டு வைக்க ஆரம்பித்து வாலின் நுனிவரை வைக்கனும். முதலில் சந்தனம், பின்னர் குங்குமம் வைத்து வழிபட வேண்டும்.

ராவணன் அரசவைக்கு தூதாய் வந்தபோது அனுமனை தரக்குறைவாய் நடத்துவதாக எண்ணி, அவனுக்கு ஆசனம் ஏதும் தராமல் அசிங்கப்படுத்தினான் ராவணன். அனுமன் விஸ்வரூபம் கொண்டு தன்வாலால் ராவணனைவிட உசந்த ஆசனம் உண்டு செய்ததும், அனுமன் வாலில் ராவணன் தீ வைக்க, அதன்மூலம் இலங்கையை தீக்கிரையாக்கினதுலாம் நாம் அறிந்த கதைதானே! ஒரு பானை சோற்றுக்கு ஒரு சோறுதான் பதம் பார்ப்பாங்க. ஆனா நான் பல சோறுகளை இங்க சொல்லிட்டேன். அப்படின்னா அனுமனின் வாலில் இருக்கும் சக்தி எம்புட்டு கணக்கிட்டு பாருங்க. 

அனுமன் வாலில் மணி ஒன்று கட்டப்பட்டிருப்பதை பார்த்திருப்பீங்க. அதுக்கு என்ன காரணம்ன்னா, தான் ராமனுக்காக காத்திருப்பதை விரைந்து சென்று ராமனிடம் சொல்ல அனுமனை பணித்த சீதை, அனுமனுக்கு தன் வேலையை அடிக்கடி நினைவூட்ட அவன் வாலில் ஒரு மணியை கட்டி அனுப்பினாள், அனுமன் அசைவால் மணி கினுகினுக்க, அதன் ஓசை சீதையையும், சீதையின் கட்டளையையும் அனுமனுக்கு நினைவூட்ட இந்த ஏற்பாட்டை சீதை செய்தாள்.  அதனால்தான் நாமும் நம் கோரிக்கையை அனுமனுக்கு நினைவூட்ட அவன் வாலில் மணியை கட்டி வழிபடுறோம். 

அனுமனின் தோற்றம் பத்தி இப்போதைக்கு இது போதும். பதிவின் நீளம் கருதி, அனுமனின் ஒன்பது அவதாரங்களை இன்னொரு பதிவில் பார்க்கலாம்...

ஜெய் ஆஞ்சயனேயா!

ஸ்ரீராமஜெயம்.. ஸ்ரீராமஜெயம்..

நன்றியுடன்,
ராஜி.