ஹாஸ்பிட்டல்ல இருக்குறவங்களைப் பார்க்கப் போகும்போது இப்படி நடந்துக்கலாமா!? - ஐஞ்சுவை அவியல்

ராஜியோட மூத்தார் பெண்ணுக்கு ஆண் குழந்தை பிறந்திருக்குன்னு நீயும் உன் ஃப்ரெண்டும் ராஜியும் போனீங்களே! பாப்பா எப்படி இருக்கு!? ராஜியை அவன் பாட்டின்னு கூப்பிட்டானா!?

ம்க்கும், அவளை வம்புக்கிழுக்காட்டி தூக்கம் வராதே உங்களுக்கு!

ஏய் நான் என்ன வம்பிக்கிழுத்தேன்!? முறைப்படி பார்த்தா ராஜிக்கு பேரந்தானே வேணும்!?

ஆமா, அதுக்காக, ராஜியை பாட்டின்னு சொல்லுவீங்களா!?

ப்ப்ப்ப்ச்ச்ச்ச் அதை விடு பாப்பா எப்படி இருக்கு!?

பாப்பா நல்லாதான் இருக்கு மாமா. 3.500 கிலோ வெயிட்ல, தலை நிறைய முடியோட செம அழகா இருந்துச்சு. அவங்களைப் பார்க்க, நாங்க போன நேரம் சாப்பாட்டு நேரம் கூடவே பார்வையாளர்கள் நேரமும் கூட.  நோயாளிகளை பார்க்க வர்றவங்க பண்ற அலம்பல் இருக்கே! சாமி தாங்க முடியல. ஒவோருத்தரும் கண்டிப்பா ஒரு கட்டைப் பை நிறைய விதம் விதமா சாப்பாடு கொண்டு வந்து பாசத்தை காட்டுறாங்க. கூடவே பிளாஸ்டிக் கவர்ல வாங்குன பழங்கள், இனிப்புகள்ன்னு ஹாஸ்பிட்டலை ஒரு பிக்னிக் ஸ்பாட் மாதிரி ஆக்கிடுறாங்க.

அட, அதுவாவது ஹாஸ்பிட்டல்ல இருக்குறாவங்களுக்கு வீட்டு ச் சாப்பாடு கொண்டு வந்து தர்றங்கன்னு நினைச்சு ஆறுதல் அடைஞ்சுக்கலாம். நோஆளிகளுக்குப் பரிமாறிட்டு, அவங்க கட்டில் பக்கத்துலயே உக்காந்துகிட்டு இவங்களும் ரவுண்ட் கட்டி அடிப்பாங்க பாருங்க. அப்படியே செம எரிச்சல் வரும். கூடவே நோயாளிகள்கிட்ட இப்படிதான் எங்க ஒண்ணு விட்ட மாமாவுக்கு இந்த நோய்க்கு ஆப்ரேசன் செய்யப் போயி அப்படி ஆகிடுச்சு, இப்படி ஆகிடுச்சுன்னு நோயாளிக்கு பீதியை கிளப்புவாங்க. ஹாஸ்பிட்டல் போகும்போது வீட்டில் இருக்கும் நண்டு சிண்டுகளைலாம் தூக்கிட்டு போய் காட்டுவாங்க. குழந்தையோட அப்பா, அம்மா நோயாளியாய் இருந்தா பரவாயில்ல கூட்டிப் போகலாம். அதை விட்டு சும்மா யாராயைவாது பார்க்கப் போனால்கூட குழந்தைகளைக் கூட்டிப் போய் குழந்தைகளுக்கு நோயை வாங்கி வர வேண்டியது. இதெல்லாம் நோயாளிகளைப் பார்க்கப் போறவங்க யோசிச்சா நல்லது.

ம்ம்ம் நீ சொல்றது நிஜம்தான் புள்ள. எனக்கு தெரிஞ்சு ஒரு பொண்ணு பிரசவத்துக்கு வேன் வச்சு போய் வந்தாங்க. பிரசவத்துக்கு ஹாஸ்பிட்டல் பில் விட, கூட போய் வந்தவங்களுக்கு டீ,காஃபி வாங்கி கொடுத்த செலவுதான் அதிகம் வந்திருக்கும்!  

மாமா, ரொம்ப நாள் கழிச்சு தூயா வீட்டுக்கு வந்திருக்கவே கோவிலுக்குப் போய் வர்லாமின்னு ராஜியும், தூயாவும் போய் இருக்காங்க. கோவிலுக்குப் போகும்போது தெருவுல ஒரு அம்மா பூ வித்திட்டு இருந்திருக்காங்க.  பூ வாங்கி தலையில் வச்சப்புறம்தான்  பர்ஸ்ல பார்த்தா100 ரூபாய் நோட்டாதான் இருந்திருக்கு. சில்லறை இல்ல. பூ விற்கும் அம்மாவை நம்பி எப்படி 100 ரூபாய் தர்றதுன்னு ராஜி யோசிச்சிக்கிடு இருக்கும்போதே. அந்தம்மா, தான் இருக்கும் இடத்தை சொல்லி, கோவிலுக்குப் போய் வந்துக் கொடுங்கன்னு சொல்லி பெருந்தன்மையால ராஜியை தலைக்குனிய வச்சிருக்காங்க.

வாழ்க்கைத்தரத்துலயும், படிப்புலயும் பின் தங்கியிருந்தாலும் மனசால உயர்ந்தவங்கன்னு சொல்லாம சொல்லி இருக்காங்க அந்தம்மா!.

 

நிஜம்தானுங்க மாமா! நேத்து ராஜி ஏதோ நினைப்புல, இதற்குத்தானே ஆசைப்பட்டாய் பாலக்குமாரா!! படத்துல வர்ற “எதிர் வீட்டுல நான் இருந்தேனே”ன்ற பாட்டை ஹம் பண்ணிக்கிட்டு இருந்திருக்கா. உன் டாடி மூஞ்சி புடிக்கல, உன் மம்மி பேச்சுப் பிடிக்கலைனு ராஜி ஹம் செய்யவும், தூயா வரவும் சரியா இருந்துச்சு. உடனே தூயா, நீ பாடுறது எனக்கு சகிக்கலன்னு எதிர்பாட்டு பாடி இருக்கா. இதைக் கேட்டு, இனியாவும், அப்புவும் சேர்ந்து ராஜியைக் கலாய்ச்சிருக்காங்க.

ஹா! ஹா! தேவையா உன் ஃப்ரெண்டுக்கு!? நான் ஒரு கணக்குப் புதிர் கேக்குறேன். பதில் சொல்லு பார்க்கலாம்!

ஒருத்தர் தன்னோட பசங்களுக்கு பொம்மை வாங்கப் போனாரு. அவர் கையில நூறு ரூபாய் வச்சிருந்தாரு.ஒரு யானை பொம்மையோட விலை அஞ்சு ரூபாய். குதிரை பொம்மை விலை ஒரு ரூபாய். ஒரு நாய்க்குட்டியோட விலை இருபத்தஞ்சு பைசா.

அப்படின்னா, அவரு மொத்தமா நூறு பொம்மைங்களை நூறு ரூபாய்க்கு வாங்கியிருந்தா ஒவ்வொன்னுலேயும் எத்தனை பொம்மைகள் வாங்கியிருப்பார்!?

அது வந்து...., 

சீக்கிரம் சொல்லு புள்ள. இருங்க மாமா யோசிக்குறேனில்ல!

சரி, நான் ஒரு ஜோக் சொல்றென். கேட்டு சிரிச்சுட்டு, நல்லா நிதானமா யோசிச்சு பதில் சொல்லு. 

 மகன் : பலூன் வாங்கித் தந்தால்தான் நான் ஹோம் வொர்க் செய்வேன் 

அப்பா: கடமையை செய், பலூனை எதிர்பார்க்காதே!

ஜோக் எப்படி புள்ள!?

கடி தாங்க முடியல. இருங்க நான் போய் காஃபி போட்டு கொண்டாறேன் உங்களுக்கு.

புதிருக்கு விடைச் சொல்லாம எஸ்கேப் ஆகுறியா!?

நான் ஏன் எஸ்கேப் ஆகுறேன். எனக்கு பதிலா, விடையைச் சொல்ல நிறையப் பேர் வருவாங்கப் பாருங்க மாமா.