எங்க ஊர் அரண்மனை - மௌனச்சாட்சிகள்

உள்ளுர் சாமிக்கும், உள்ளூர் ஆட்டக்காரனுக்கும் எப்பவும் மதிப்பில்லேன்னு எங்க ஊர் பக்கம் ஒரு பழமொழி இருக்கு. அதுப்போலதான் எங்கெங்கோ இருக்கும் அரண்மனை, நினைவு மண்டபங்கள், கட்டிடங்கள் பத்திலாம் பதிவா போடுறேன். ஆனா, எங்க ஊருலயும் ஒரு அரண்மனை இருக்கு. அது என் வீட்டுல இருந்து 3வது கிமீல இருக்கு. அதைப் பதிவா போடனும்ன்னு இத்தனை நாள் தோணாமலே போய்ட்டுது. என்னமோ திடீர்ன்னு ஞானோதயம் வரவே கேமராவை தூக்கிட்டு கிளம்பிட்டேன். 

வரலாற்று சிறப்புகள் இந்த கட்டிடத்தில் புதைந்திருந்தாலும், அதெல்லாம் தூக்கி சாப்பிடும் இன்னொரு சிறப்பு இந்தக் கட்டிடத்தில் இருக்கு. அது என்னன்னு பதிவோட கடைசில சொல்றேன். இப்ப சொன்னா, இப்பவே நீங்க எஸ்கேப்பிடுவீங்க. அதான். இனி பதிவுக்குள் போகலாம்...,

ஆரணி டூ செய்யாறு, காஞ்சிப்புரம், சாலையில் 5வது கிலோ மீட்டர்ல சத்திய விஜய நகரம்”ன்ற இடத்துல “ஜாகீர்தார் அரண்மனை”ன்ற பேர்ல பல்வேறு சரித்திர நிகழ்ச்சிகளைத் தாங்கி மௌனமாய், நிக்குது. மௌனமாய் நின்னாலும் பரவாயில்ல!! தன்னோட மூச்சை எப்ப வேணுமினாலும் நிறுத்திக்குவேன்னு பயமுறுத்திக்கிட்டே இடிப்பாடுகளோடு நிக்குது.

வைரமுத்து தன்னுடைய பிறந்த ஊரைப் பத்தி ஒரு கவிதையில் “என்னை வளர்த்த ஊர் என்பதன்றி அதற்கு எந்த வரலாறும் இல்லை”ன்னு சொல்லி இருக்கார். ஆனா, நான் கல்யாணம் கட்டிக்கிட்டு, வாழும் ஊரான ஆரணியை அப்படி சொல்ல முடியாது.  தொண்டை மண்டலத்தின் முக்கிய ஸ்தலமாக ஆரணி இருந்திருக்கு.

முதலாம் ராஜராஜனின் ஜெயம்கொண்ட சோழ மண்டலத்துக்கும் முந்தைய வரலாறு உண்டு இக்கோட்டைக்கு.... இந்தக் கோட்டைக்கும் சிவாஜி படையெடுப்பு, சம்புவராயம், விஜயநகரப் பேரரசு, ஆற்காடு நவாப் ஆட்சிக்கும் நெருங்கிய சம்பந்தம் உண்டு. 

யாரை!? எதற்காக!? ஏன்!? என உண்மை தெரியாமலேயே மருதநாயகமும் ராபர்ட் கிளைவும் ஓரணியில் நின்று, ஆங்கிலேயருக்கு கப்பம் கட்ட மறுத்த “சுபான்ராவ்” என்ற மன்னன் மீது போர் தொடுத்த வரலாற்றைக் கொண்டது இக்கோட்டை. 

இங்கு நடந்த போருக்குப் பின், ஆற்காடு நவாபின் சூழ்ச்சி புரிந்து, ஆங்கிலேயருக்கு எதிராய், ”சுபான்ராவ் மன்ன”னுடன் நட்பாகி போராட்டத்தில் இறங்கினார் மருத நாயகம். மருத நாயகத்தின் எழுச்சியை கண்டு அஞ்சிய ஆங்கிலேயர்கள் சூழ்ச்சி செய்து போரில் அவனை சிறைப் பிடித்தனர்.   அப்படி சிறைப்பிடிக்கப்பட்ட மருதநாயகத்தை தூக்கிலிட தீர்ப்பு வந்தது. 

கதை எங்கெங்கோ திசை மாறுகிறது. மருத நாயகத்தின் கதையை வாய்ப்பு கிடைப்பின் பிறிதொரு பதிவில் பார்க்கலாம்.

மருத நாயகத்தை தூக்கிலிடும்போது அவரின் உயிர் பிரியாமல் இரண்டு முறை கயிறு அறுந்து விழுந்தது. நான் யோகக்கலையை கற்றவன், நீண்ட நேரம் கழுத்தை உப்ப வைத்து என்னால் தூக்கிலிருந்து மீள முடியும்ன்னு மருத நாயகத்தின் பேச்சைக் கேட்ட ஆங்கிலேயர்கள் முன்னிலும் வலுவான கயிற்றைக் கொண்டு நீண்ட நேரம் தூக்கிலிட்டு மருதநாயகத்தை கொன்றார்கள். 

அன்றிரவு மருதநாயகம் பழி தீர்க்கப்போவதாய் எச்சரிப்பதுப் போல ஆங்கிலேய கவர்னர் கனவு கண்டதைத் தொடர்ந்துப் புதைக்கப்பட்ட அவரின் உடலை தோண்டி எடுத்து ஒவ்வொரு பாகமாய் வெட்டி எடுத்து ஒவ்வொரு ஊரில் ஒவ்வொரு பாகமாய் வீசினர். அப்படி வீசப்பட்ட மருதநாயகத்தின் இடது கால் கிடைக்கப்பட்ட சுபான்ராவ் மன்னன் தன் நண்பனுக்காய் கட்டிய கல்லறையின் வாயிலைதான் மேல் படத்தில் காண்பது. 

மேல் படத்தில் இருப்பது பல்வேறு சட்டம், வழக்குகளைச் சந்தித்த ராஜ தர்பார். இன்று, சீந்துவார் இன்றி புதர் மண்டிப் போய் இருக்கு. அந்த ராஜ தர்பார் சுவத்தில் இந்த அரண்மனையில் நடந்த அணிவகுப்புகள், ஆங்கிலேயர் வருகை, மன்னர் குடும்பத்தின் புகைப்படங்கள் இருக்கு. உள்ளப் போய் படமெடுக்கலாம்ன்னு பார்த்தா பெரிய பாம்பு புத்து இருப்பதால உள்ள போக விடலை கூட வந்த என் தம்பி! ஆனா, தெரிந்தவர்கள் வீட்டில் படங்கள் இருக்கு. நான் கொண்டு வந்து தரேன்னு சொல்லி இருக்கான். 

மேல படத்தில் நாம பார்க்குறது மன்னர் குலப் பெண்கள் தங்கிய அந்தப்புரம். கட்டிடத்திற்குள் மரவேலைப்பாடுகளால் ஆன படிக்கட்டுகள், நாற்காலிகள், சுவர் அலங்காரங்கள் இருப்பதைப் பார்த்து பிரம்மித்ததுண்டு. ஆனா, இப்ப!? 

மன்னர், அரசி,மந்திரி, வேலையாட்கள், விருந்தினர்களின் பசியாற்றிய சமையற்கூடமும், உணவருந்தும் கூடமும் இப்ப கரையான், பாம்பு, சமூக விரோதிகளின் பசிக்கு இரையாகிக் கொண்டு....,

விஜய நகர சிற்றரசனான ஜாகீர்தார் ஆங்கிலேயர் படையெடுப்பில் தோல்வி அடைந்து, அவனின் அழகான இளம் மகளை பெண்டாள வந்த ஆங்கிலேய சிப்பாய்களின் கைக்கு அகப்படாமல், தன்னை மாய்த்துக்கொள்ளும் முன் ”இளவரசி விருதாம்பாள்” தானும், தன் குலம் மட்டுமில்லாமல் இந்த ராஜ்ஜியத்தின் ஒரு உயிரும், ஒரு சிறு துரும்பும் உங்கள் கைக்கு சிக்காது”ன்னு சபதம் கொண்டதோடு, அங்கிருந்த பொக்கிஷத்தையெல்லாம் மறைத்துவிட்டு, வேலைக்காரர்கள், மந்திரி குடும்பத்தோடு தீவைத்து கொளுத்திக் கொண்டாளாம்.

கன்னித்தெய்வமான அவள் எரிந்த பாவம்தான் இந்த அரண்மனை இப்படி பாழ்படுவதற்கு காரணம்ன்னு எங்க ஊரு பெருசுகள் சொல்வாங்க.  

ஜாகீர்தார் மன்னரின் வாளையும்,  பொக்கிஷத்தையும் தேடி ஆங்கிலேயர் இக்கோட்டையை சிதைத்தனர். மீதியை நம்மாளுங்க புதையலை தேடி சிதைத்துக் கொண்டிருக்கின்றனர். அதனாலயே, இளவரசி, மன்னர் ஆவி சுத்துதுன்னு சொல்லிச் சொல்லி பொதுமக்களை இந்தப் பக்கம் வராமல் பார்த்துக்குறாங்க.

மந்திரிப் பிரதானிகள் தங்கிய தொகுப்பு வீடுகள். ஓரளவுக்கு இடிபாடுகள் இல்லாமல், புதரில்லாம பார்வைக்கு தகுந்த மாதிரி இந்த இடம் மட்டும்தான் இருக்கு. இங்கு அரசு இஞ்சினியர் கல்லூரி சில வருடம் செயல்பட்டது. இப்ப வேறிடத்தில் மாத்திட்டாங்க. அரசு அலுவலகம் போர்டே இல்லாம இயங்குது.

எவ்வளவு முயன்றும், இந்த அரண்மனை எப்பொழுது!? யாரால் கட்டப்பட்டது!? மன்னர்களின் வரலாற்றை முழுமையாய் தெரிஞ்சுக்க முடியலை. இதுவரை இக்கோட்டையின் வரலாற்று சிறப்புகளைப் பார்த்தோம்.  இனி இக்கோட்டைக்கும் ராஜிக்கும் இருக்கும் தொடர்பு என்னன்னு பார்க்கலாமா!? 

  அது என்னன்னா!?

.
..
.

நானும் என் வீட்டுக்காரரும் முதன் முதலா அவுட்டிங் போன இடம் இதான். சும்மா இல்லீங்க சகோஸ், மச்சினர், நாத்தனார், மூத்தார் குழந்தைங்கன்னு ஒரு 14 பேர் கூட கட்டுச்சோறு கட்டிக்கிட்டு போன இடம்தான் இந்த அரண்மனை. உன்னைக் கட்டிக்கிட்ட பின் என் வாழ்க்கை இப்படிதான்னு சிம்பாலிக்கா சொல்ல கூட்டிப் போனாரோ என்னமோ!!??

நீ அந்த அரண்மனைக்குள் போனே இல்லம்மா! அதான் இடிஞ்சு உருப்படாமப் போச்சுன்னு என் பசங்க சொல்வாங்க. அப்பு சின்ன பிள்ளையா இருந்தப்போ (இப்ப அவன் பெரிய மனுஷனான்னு கேட்டுடாதீங்க. அவனுக்கு கோவம் வரும். சார், 9 வகுப்பு படிக்குறார்.) ஹேர் கட் பண்ண கூட்டி போனா, அவன் அழுகையை நிறுத்த ஒரு ஃபைவ் ஸ்டார் சாக்லேட்டும், இங்கிருந்த மான்களைக் காட்டிட்டுதான் வீட்டுக்கு கூட்டி வருவார் என் அப்பா. அந்த மான்கள், இப்ப எந்த அதிகாரிக்கு பிரியாணி ஆனதோ!?

ஒரு சாம்ராஜ்ஜியத்தின் வரலாறும், அங்கு வாழ்ந்த மன்னனைப் பற்றியும் அங்கிருக்கும் மக்களுக்குக் கூட செவி வழியாய் கூட தெரிஞ்சுக்காததை நினைக்கும்போது அசிங்கமா இருக்கு...., இனி, எப்படியாவது தெரிஞ்சுக்கனும்ன்ற ஆவலோடுதான் வந்திருக்கேன். இந்த அரண்மனைப் பற்றிய விரிவான பதிவு கண்டிப்பாய் விரைவில் வரும். 

மீண்டும் அடுத்த வாரம் வேற இடத்திலிருந்து மௌனச்சாட்சிகளுக்காய் சந்திப்போம்.